مقایسه ی تاثیر دوپروتکل تمرینی بر تعادل و ترس از افتادن زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو

هدف: استئوآرتریت زانو از جمله شایع ترین اختلالات عضلانی اسکلتی است که باعث تخریب مفصل و متعاقب آن نقص حس عمقی، کاهش تعادل و زمین خوردن می شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر استئوآرتریت زانو بود.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون می‌باشد که تعداد 25 زن مبتلا به بیماری استئوآرتریت زانو به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه تجربی تقسیم شدند. بیماران به مدت 8 هفته، هفته‌ای 3 جلسه به انجام تمرینات پرداختند. در ابتدا و انتهای تحقیق، تعادل ایستا، تعادل پویا و ترس از افتادن بیماران، به ترتیب بوسیله‌ی آزمون ایستادن روی یک پا، آزمون تعادل وای (y) و پرسشنامه ی ترس از افتادن (fes-i) ارزیابی شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌های آماری از آمار توصیفی، آزمون تحلیل واریانس اندازه‌ گیری مکرر نوع دو در سطح معنی‌داری 5 درصد استفاده شد. یافته‌ ها: افزایش معنی‌داری در تعادل ایستا و پویا در گروه تجربی1 و گروه تجربی 2 مشاهده شد (p<0.001) . در مجموع در نمره های تعادل ایستا و پویا بین گروه ها تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (p>0/05). در نمره ترس از افتادن در گروه تجربی 1 و گروه تجربی 2 تفاوت معنی‌داری یافت شد (p<0.001). در مجموع در مورد ترس از افتادن بین گروه ها تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (p>0/05). نتیجه‌گیری: از یافته‌ ‌های تحقیق حاضر می‌توان نتیجه گرفت که اضافه شدن تمرینات ثبات مرکزی به تمرینات قدرتی و تعادلی که تنها بر مفصل زانو تمرکز داشته است، می‌تواند بر بهبود تعادل و کاهش خطر افتادن بیماران مبتلا به استئوآرتریت موثر باشد.

Comparison of the Effects of the Two Strengthening and Balanced, Strengthening, Balanced, and Corestability Exercise Protocols on the Balance and Fear of Falling in Women with Knee Osteoarthritis

Purpose: Knee osteoarthritis is one of the most prevalent musculoskeletal disorders causing joint destruction and consequently, the proprioceptive deficits, hence decreased balance and falling. The aim of the present study is to investigate the effect of corestability exercises on knee osteoarthritis. Methods: This study used a quasiexperimental with the pretest and posttest. Twentyfive women with knee osteoarthritis were selected via the purposive and convenience sampling technique. Afterwards, they were divided into two experimental groups (groups 1 & 2). Participants performed exercises for 8 weeks, each of which consisted of three sessions. At the beginning and at the end of the research, their static balance, dynamic balance, and fear of falling were tested by the One Leg Stance Test (OLST), Y balance test, and Falls SelfEfficacy Scale (FESI), respectively. For analyzing statistical data, descriptive statistics, and repeated measures ANOVA (type II) were used at the significance level of 5%. Results: A significant increase was observed in the static and dynamic balances in the experimental group 1 and experimental group 2 (P<0.001). Overall, no significant difference was observed between the two groups for dynamic and static balance scores (p>0.05). Regarding the score of fear of falling in the experimental group 1 and experimental group 2, a significant difference was observed (p<0.001). In general, no significant difference was observed between the two groups for fear of falling (p>0.05). Conclusion: It could be concluded from the findings of the research that the addition of corestability exercises to strengthening and balanced ones which focus only on knee joints can be effective on the improvement of balance and the reduction of the risk of falling for patients with knee osteoarthritis.