طراحی یک کنترل‌کننده هوشمند اضافه بار جهت استفاده در شبکه‌های نسل آینده

Sip به عنوان پروتکل سیگنالینگ برای زیرسیستم‌های مبتنی برip (ims) در نظر گرفته شده و از طرفی ims به عنوان پلتفرم شبکه‌های نسل آینده معرفی گردیده است. sip برخلاف ویژگی‌های مثبتی مانند مبتنی بر متن، مبتنی بر ip، مستقل از داده انتقالی، پشتیبانی از جابه‌جایی و انتها به انتها بودن، فاقد مکانیزم مناسبی در مواجه با اضافه بار می‌باشد. از این رو، این چالش باعث خواهد شد که کاربران گسترده شبکه‌های نسل آینده با افت شدید کیفیت در خدمات مواجه شوند. ims توزیع‌شده، یک شبکه پیچیده محسوب می‌گردد که متشکل از زیرسیستم‌هایی است که با یکدیگر در فعل و انفعال می‌باشند. در نتیجه، سیستم‌های چندعامله می‌توانند ابزار مناسبی برای حل مشکل اضافه بار در این شبکه باشند. به این منظور، هر سرور ims به عنوان یک عامل هوشمند در نظر گرفته می‌شود که با حفظ خودمختاری، قابلیت یادگیری و مذاکره با بقیه عامل‌ها را داراست تا اضافه بار توسط ارتباطات و دانش جابه‌جاشده در بین عامل‌ها رفع گردد. در این مقاله، به واسطه سیستم‌های چندعامله و خواص آنها، روش گام به گام مبتنی بر حذف ارائه گردیده که نتایج شبیه‌سازی و مقایسه با روش معروف ارائه‌شده قبلی، بهبود کارایی را نشان می‌دهد

an intelligent overload controller using in next generation networks

sip is considered as a signaling protocol for ip multimedia subsystem (ims) and ims is introduced as the next generation networking platform. unlike positive features such as textbased, ipbased, dataindependent, support mobility and endtoend, sip lacks a proper overload control mechanism. hence, this challenge will cause the widespread users of next generation networks to loss quality of service. ims is a complex network consisting of subsystems, interacting with each other. as a result, multiagent systems can be a useful tool to solve the ims overload. therefore, each ims server is considered as an intelligent agent with learning and negotiation ability with other agents while maintaining autonomy therefore, the overload is eliminated by communication and knowledge transferred between agents. in this paper, multiagent system and their properties presents a hopbyhop eliminationbased method which simulation results show performance improvement compared to known methods.