کدگذاری مبتنی بر علامت رقم برای نگاشت داده‌‌های دیجیتال در حافظه ذخیره‌سازی زیستی مبتنی بر dna

امروزه به دلیل افزایش داده‌های مهم موجود در جهان به ذخیره‌سازهایی با تراکم ذخیره‌سازی بیشتر نیاز است و از این جهت استفاده از حافظه‌های مولکولی زیستی در پژوهش‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته ‌است. dna به عنوان یک ذخیره‌ساز مولکولی می‌تواند حجم زیادی از داده را در فضای محدود و با ماندگاری بالا ذخیره کند. انتخاب یک نگاشت مناسب از داده دیجیتال به الفبای dna اهمیت زیادی دارد. در این مقاله، یک روش جدید برای نگاشت داده دیجیتال به الفبای dna با هدف سادگی کدگذاری و کدگشایی، حذف خطای کدگشایی، ذخیره‌سازی داده‌های دیجیتال و علامت رقم با فشردگی مناسب و سرعت کدگذاری بالا برای داده‌های کلان پیشنهاد شده است. بررسی‌های انجام‌گرفته نشان می‌دهد که روش پیشنهادی در مقایسه با روش‌هایی پیشین می‌تواند بازیابی اطلاعات از dna را در مدت طولانی تضمین نماید. همچنین به دلیل دستاوردهای حاصل‌شده نسبت به روش‌های پیشین از فشردگی کمتری برای ذخیره داده‌های دیجیتال بهره می‌گیرد.

SDDNA: SignDigit Coding for Mapping Digital Data in DNA Data Storage

Due to the explosive increment of data in recent application, available data storage cannot respond to this volume of data, for this reason molecular memory have been suggested in recent research. DNA is molecular data storage that can store a large amount of data in a limited space with high endurance. Storing data in low volumes can be provided using appropriate mapping. In this paper, a new method for mapping digital data to DNA have been proposed with the aim of simple coding, omitting the decoding faults, increasing the speed of coding and storing digital data and signdigit with sufficient compression. Studies show that the proposed method can guarantee longterm retrieval of information from DNA compared to previous methods. It also uses less compression to store digital data as compared to the previous methods.