پروتکل مسیریابی ترکیبی کارا در شبکه‌های حسگر بی‌سیم زیر آب

شبکه حسگر بی‌سیم زیر آب (uwsn) نوعی خاص از شبکه‌های حسگر می‌باشد که در دهه‌های گذشته، حوزه عملیاتی آن‌ به نقاط زیر آبی نیز توسعه یافته است اما این نوع از شبکه‌ها به دلیل عدم حضور gps (سیستم مکان‌یابی سراسری) چالش‌های بسیاری دارند. این شبکه‌ها با محدودیت‌هایی از قبیل تاخیر انتشار زیاد، پهنای باند کم، نرخ خطای بیتی بالا، جابه‌جایی، حافظه و باتری محدود، محققان را با چالش‌های فراوانی روبه‌رو ساخته‌اند. در مقایسه با شبکه‌های حسگر زمینی، حسگرها در شبکه‌های بی‌سیم زیر آب به سبب استفاده از تکنولوژی صوتی در ارتباطات، انرژی بیشتری مصرف می‌کنند. انگیزه این پژوهش پیشنهاد یک الگوریتم مسیریابی برای محیط‌های سیستمی زیر آبی با انرژی محدود می‌باشد. گره‌های حسگر واقع‌شده در بستر دریا نمی‌توانند به طور مستقیم با گره‌های نزدیک سطح ارتباط برقرار کنند، بنابراین نیازمند ارتباطات چندگامی مهیاشده با طرح مسیریابی مناسب می‌باشند. در شبکه‌های حسگر بی‌سیم، خوشه‌بندی گره روشی رایج برای سازماندهی ترافیک داده و کاهش ارتباطات درون شبکه‌ای همراه با بهبود قابلیت مقیاس‌پذیری و بهبود توازن بار به همراه کمینه‌کردن مصرف انرژی کلی سیستم می‌باشد. بنابراین در این مقاله یک پروتکل مسیریابی خوشه‌بندی فازی همراه با تکنیک تجمیع داده با مصرف انرژی متعادل برای uwsnها پیشنهاد می‌شود. نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که در پروتکل پیشنهادی توزیع مصرف انرژی در شبکه به طور یکنواخت بوده، از متوسط مصرف انرژی و تعداد بسته‌های مسیریابی کاسته شده و در نهایت باعث بهبود در نرخ تحویل بسته و گذردهی نسبت به الگوریتم‌های dabc و idacb شده است.