مدیریت دست به دست شدگی سیگنال بین فمتوسل و ماکروسل با روش خوشه‌بندی طیفی مبتنی بر جغرافیای منطقه

روش‌های موجود در زمینه مدیریت دست به دست شدن سیگنال در شبکه‌های مخابرات سلولی نمی‌توانند به طور هم‌زمان تعداد رخدادهای غیر ضروری و تاخیر تصمیم را در سطح پایینی نگه دارند. هدف اصلی این مقاله ارائه روش هوشمندی است تا علاوه بر این که به درخواست‌های ضروری اجازه رخ‌دادن می‌دهد، تعداد رخدادهای غیر ضروری آن را نیز کمینه کند و به این ترتیب موجب بهبود کارایی کلی شبکه شود. به منظور دست‌یابی به چنین هدفی، در روش پیشنهادی از دانش جغرافیایی برگرفته از نقشه‌های ساختمان توام با روش خوشه‌بندی طیفی در نواحی تحت پوشش فمتوسل استفاده می‌شود. بدین سبب نیاز به توسعه خوشه‌بندی طیفی مبتنی بر اطلاعات جغرافیایی است. نتایج به دست آمده از روش پیشنهادی روی داده‌ها و شبیه‌سازی‌های انجام‌گرفته، بیانگر این است که این روش نسبت به سایر روش‌ها با افزایش احتمال تخصیص کاربر به سلول مناسب، به شکل قابل قبولی قادر به مدیریت پدیده دست به دست شدگی در لایه ناهمگن فمتوسل- ماکروسل است.