بررسی رویکردهای موجود نسبت به رابطه فقه و تمدن در جامعه معاصر(مطالعه موردی رویکرد فقه به نقاشی و موسیقی)

دربارۀ رابطه فقه و تمدن دیدگاه‌های مختلفی مطرح شده است؛ گروهی بین فقه و تمدن هیچ‌گونه سازگاری و رابطه‌ای قائل نیستند؛ فقه را متکفل سعادت اخروی و تمدن را عهده‌دار معیشت و سعادت دنیوی می‌دانند. پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده‌های منابع کتابخانه‌ای انجام شده است. در مقابل اندیشمندان بسیاری معتقد به سازگاری فقه و تمدن هستند که البته با دو رویکرد مختلف؛ رویکردی معتقد به سازگاری منفعلانه فقه با تمدن هست؛ به‌صورتی که فقه همراه با تحولات اجتماعی اقتصادی و سیاسی، متحول می‌شود، ولی نه تحولی که زاییده‌ گفتمان درونی فقه باشد، بلکه هرآنچه گفتمان مقابل تولید می‌کند فقه در مقابل آن سر تسلیم فرود می‌آورد و رویکردی دیگر معتقد به سازگاری فعال فقه با تمدن‌سازی هست؛ یعنی رابطه، رابطه‌ای طرفینی است، نه یک‌طرفه؛ همان‌گونه که تمدن می‌تواند متاثر از فقه باشد، فقه نیز از تمدن متاثر است و همگام با تمدن، پیشرفت می‌کند. در این دیدگاه فقه می‌تواند نظامات مختلف موردنیاز جامعه اسلامی را برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی ایجاد کند. در این پژوهش با تحلیل و نقد و ارزیابی رویکردهای مختلف، رویکرد مختار یعنی سازگاری فعال فقه و تمدن اثبات و روش‌های برون‌فقهی و درون‌فقهی برای رسیدن به فقه تمدن‌ساز مطرح می‌شود. در این میان، بررسی مواضع فقه نسبت به هنر موسیقی و نقاشی قابل‌تامل است.اهداف پژوهش:تحلیل و ارزیابی رویکردهای مربوط به نسبت رابطۀ فقه و تمدن.بررسی رویکرد فقه نسبت به موسیقی و نقاشی.سوالات پژوهش:رویکردهای مختلف موجود و مربوط به نسبت رابطه فقه و تمدن کدامند؟فقه چه رویکرد نسبت به هنر موسیقی و نقاشی دارد؟

examining existing approaches to the relationship between jurisprudence and civilization in contemporary society (case study of jurisprudence approach to painting and music)

various views have been proposed about the relationship between jurisprudence and civilization. jurisprudence is considered responsible for the happiness of the hereafter, and civilization is considered responsible for livelihood and worldly happiness. on the other hand, many thinkers believe in the compatibility of jurisprudence and civilization with two different approaches; there is an approach that believes in the passive compatibility of jurisprudence with civilization; in the way that jurisprudence changes along with social, economic and political changes, but not a change that is born from the internal discourse of jurisprudence, but whatever the opposite discourse produces, jurisprudence surrenders to it, and another approach believes in the active compatibility of jurisprudence with civilization. ; that is, the relationship is a one-sided relationship, not one-sided; just as civilization can be affected by jurisprudence, jurisprudence is also affected by civilization and progresses along with civilization. in this view, jurisprudence can create various systems needed by the islamic society to reach the new islamic civilization. in this research, by analyzing and criticizing and evaluating different approaches, the mukhtar approach, which means the active adaptation of jurisprudence and civilization, and extra-jurisprudential and intra-jurisprudential methods to reach a civilization-building jurisprudence, are proposed.