بررسی موضوعی شمایل‌نگاری پیامبر اسلام (ص) در نگارگری دوره ایلخانی و حضرت مسیح در نقاشی مذهبی بیزانس متاخر

شمای لنگاری، سنتی است که بیش از همه در حیطه هنر مذهبی و قدسی م یگنجد.شمای لها چیزی را که از طریق شباهت فیزیکی نم یتوانند یا درصدد بیانش نیستند، به زبانانتزاع، رمزپردازانه بیان، میک‌نند. نگارگری اسلامی در دوران اموی تحت تاثیر دو عاملاصلیِ، کلاسیک و ایرانی بود. با طلوع عصر عباسی عنصر ایرانی غلبه پیدا کرد و تاثیرگذاراصلی شناخته شد. اما در پایان سده دوازدهم هجری/ ششم میلادی نوآوری متاثر از عناصرکلاسیکی- بیزانسی، بینش هنری در نگار ههای اسلامی به جایگاه شایسته خود دست یافت.شمای لنگاری از دیدگاه هنر مسیحی، به نقاشی تصویر مسیح و مریم عذرا باز م یگردد.در سد ههای میانه، نگرش مسیحیت به عهد عتیق بر این اصل متکی بود که تقریباً همهحوادث ذکر شده ب هگون های استعاری و رمزی، ظهور مسیح و گوش ههایی از حوادث مربوطبه زندگی و مرگ او و نیز گسترش بعدی آیین وی را خبر م یدهند.این بررسی نشان م یدهد نقاشی اسلامی بیشتر از نقاشی بیزانس تاثیر پذیرفته و موضوعاتیهمچون تولد، غسل مسیح، خیانت، در ایشان)حضرت محمد ومسیح(، تعامل بین مسلمانانو مسیحیان، معراج و کشته شدن مسیح موضوعات متشابهی است.