مضامین مشترک ابیات عربی کلیله و دمنه، مرزبان نامه و تاریخ جهانگشا و همسان گویی و همسان انگاره ایی شاعران و نگارگران فارسی زبان

اعراب و ایرانیان به‌ویژه بعد از اسلام با یکدیگر در ارتباط بوده‌اند و از نظر فکر و اندیشه بر همدیگر تاثیرگذار بوده‌اند؛ به‌خصوص در زمینه ادبیات که فراتر از مرزها و محدوده‌های جغرافیایی در حرکت است. ادیبان ایرانی و عرب به مضامین مشترک حکمی و اخلاقی و مسائل اجتماعی و... توجه خاصی مبذول داشته و با همسان‌گویی به اصلاح و بازنگری ادب خود پرداخته‌اند و بر غنای آن افزوده‌اند. استفاده گسترده شاعران پارسی‌گوی به‌خصوص در سده‌های نخستین همچون رودکی، فرخی، منوچهری، مسعود سعد و .. واقعیت غیرقابل انکار، تاثیر و تاثر شاعران دو زبان را از یکدیگر نشان می‌دهد. پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده‌های منابع کتابخانه‌ای به رشتۀ تحریر درآمده است. مولفان کتب کلیله و دمنه، مرزبان‌نامه و تاریخ جهانگشای جوینی، باتوجه‌به موضوعی که درباره آن سخن رانده‌اند، از ابیات عربی و آیات و احادیث به‌عنوان شاهد و مثال، در تایید مطلب خود، بهره برده‌اند. آن‌ها موضوعات اخلاقی و مسائل اجتماعی و توصیفات غنایی و همچنین عقاید عرفانی خود را با ذکر ابیاتی دارای مضمون مشترک، آراسته‌اند و متن کتاب خود را استحکام و استواری خاصی بخشیده‌اند. این همسان‌گویی به نگارگری اسلامی در دورۀ مورد بحث نیز بسط یافته است.اهداف پژوهش:بررسی ابیات عربی مشترک در کلیله و دمنه، مرزبان‌نامه و تاریخ جهانگشا.بررسی همسان‌انگاره‌ای میان نگارگران و شاعران فارسی‌زبان.سوالات پژوهش:شاعران فارسی تا چه میزان از متون نثر و ابیات عربی آن تاثیر پذیرفته‌اند؟همسان‌انگاره‌ای میان نگارگران و شاعران فارسی‌زبان چگونه است؟

the common themes of the arabic verses of kalileh and demeneh, marzban nameh and jahangasha tarikh, as well as similes and similitudes of persian language poets and painters.

the subject of aesthetics and its components have a wide and important dimension due to their close relationship with architectural design, with the perception of the audience, and are known as a stimulus for people to understand the visual components of architecture. the purpose of this study is to explain the aesthetic patterns used in the design of buildings, administrative index of tehran between 1340 to 1390. the research method of this research is applied and developmental in terms of purpose and the research method is descriptive-analytical and based on the nature of the data is quantitative-qualitative. the samples of this research have been selected based on 9 pre-revolutionary office buildings and 10 post-revolutionary office buildings. views were analyzed on the basis of cultural, economic and technological dimensions of qualitative content. criteria were also identified based on quantitative and qualitative dimensions and were assessed based on semi-structured interviews. the results show that the cultural dimension variable with (beta = 0.329) with significance coefficient (sig = 0.036) is the strongest predictor of the aesthetic category of buildings and the economic dimension variable is (271). beta = 0.0 with a significance coefficient (sig = 0.000) and in the second place, has the power of prediction in the model and in the third place, the technology dimension variable (beta = 0.149) with a significance factor (0 = sig) is.