جایگاه اصل «هویت» در تبیین مفهوم «محله اسلامی»

تبیین ویژگی‌های محل سکونت مطلوب برای مسلمانان از مهم‌ترین موضوعات حوزۀ مطالعات «شهر اسلامی» است. کمبود منابع مکتوب و نیاز به توسعۀ مبانی نظری در این حوزه، همچنان انجام چنین پژوهش‌هایی را ضروری می‌سازد. این پژوهش ازنظر هدف، جزو پژوهش‌های بنیادی است. ابزار مطالعۀ اسنادی برای بررسی متون و تدقیق محتوای مطالب، و روش تجزیه‌وتحلیل کیفی با استفاده از استنتاج عقلی، جهت دستیابی به نتایج تحقیق مورداستفاده قرارگرفته است. در بخش چارچوب نظری، پس از بررسی مباحث «هویت»، ارتباط «جهان‌بینی» و «فرهنگ» با هویت و «هویت دینی»، «محله اسلامی» به‌مثابۀ «مکان» ایجادکنندۀ «هویت اسلامی» و اثرپذیر از آن تعریف می‌گردد. در بخش یافته‌های تحقیق، اصول «محله اسلامی» با استفاده از چارچوب مفهوم «مکان» که شامل بخش‌های «فرم، فعالیت و معنی» و ابعاد «کالبدی، عملکردی و ادراکی-شناختی» است، تبیین می‌شود. مبنا قرار دادن مفهوم «هویت»، اصول «عبودیت، معنویت‌گرایی، کمال‌گرایی» (سطح معنا)، اصول «حرمت‌گرایی، اصالت‌گرایی، اجتماع‌گرایی، محبت‌محوری، خدمت‌گرایی، همسایه‌گرایی» (سطح عملکرد)، و اصول «زمینه‌گرایی، آبادانی، پاکیزگی و طهارت» (سطح فرم)، و صفات و تجلیات ناشی از آن‌ها را برای «محله اسلامی» تعریف می‌نماید. در بخش نتیجه‌گیری، روابط میان مفاهیم زمینه‌ساز شکل‌گیری «محله اسلامی»، جایگاه اصل «هویت» و نحوۀ تاثیرگذاری آن در استنتاج «اصول و صفات محله اسلامی» تعریف‌شده است.اهداف پژوهش:تعریف مفهوم «محله اسلامی» به‌مثابۀ«مکان» ایجادکنندۀ «هویت اسلامی» و اثرپذیر از آن.تبیین جایگاه اصل «هویت» و نحوۀ اثرگذاری آن بر تبیین اصول و صفات «محله اسلامی».سوالات پژوهش:بر مبنای «جهان‌بینی توحیدی»، اصل «هویت» چگونه قابل‌تعریف خواهد بود؟هویت اسلامی چه جایگاهی در تعریف مفهوم «محله اسلامی» دارد؟

defining the concept of “islamic neighborhood”based on the “identity” principle

the subject of aesthetics and its components have a wide and important dimension due to their close relationship with architectural design, with the perception of the audience, and are known as a stimulus for people to understand the visual components of architecture. the purpose of this study is to explain the aesthetic patterns used in the design of buildings, administrative index of tehran between 1340 to 1390. the research method of this research is applied and developmental in terms of purpose and the research method is descriptive-analytical and based on the nature of the data is quantitative-qualitative. the samples of this research have been selected based on 9 pre-revolutionary office buildings and 10 post-revolutionary office buildings. views were analyzed on the basis of cultural, economic and technological dimensions of qualitative content. criteria were also identified based on quantitative and qualitative dimensions and were assessed based on semi-structured interviews. the results show that the cultural dimension variable with (beta = 0.329) with significance coefficient (sig = 0.036) is the strongest predictor of the aesthetic category of buildings and the economic dimension variable is (271). beta = 0.0 with a significance coefficient (sig = 0.000) and in the second place, has the power of prediction in the model and in the third place, the technology dimension variable (beta = 0.149) with a significance factor (0 = sig) is.