جایگاه ساختار نحوی در پرداخت مضامین عرفانی در مثنوی (با تاکید بر نسخه مصور موزه هنروالترز در بالتیمور آمریکا)

هدف در این تحقیق، بررسی ساختارهای نحوی در سه دفتر اول مثنوی است که با روش جمع آوری کتابخانه ای و روش توصیفی و تحلیلی به این نتایج دست یافته است: مولانا به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شاعران، نقش برجسته ای در امر جمله سازی و واژه سازی دارد. گاه با ترکیب واژۀ بسیط با یک پسوند و پیشوند، گاه با ترکیب آن با یک واژۀ دیگر، گاه با ساخت واژه به تبعیت از ساخت واژه در زبان عربی و گاه با باستان گرایی و هنجارگریزی هنر خود را به رخ می کشد. عمده ساختارهای نحوی شعر مثنوی مولانا در زمینۀ نوآوری در کاربرد واژگان و نبود باستان گرایی است که با تغییرات نحوی، سبک علمی، ادبی و خطابی که در بلاغت به کار می رود؛ هویدا می شود و همچنین علم معانی، بیان و بدیع نیز آشکار می کند. مولانا در اشعار خود از دستور و نحو به حوزۀ کارکردهای بلیغ و فصیح روی آورده است و حال، مقام مخاطب و موضوع سبب شده است که اقسام کلام از ظاهر دستوری خود عدول کند و به کارکرد بلاغت جمله و کلام بیفزاید. همجنین مضامین عرفانی در قالب نگاره‌ها در نسخه مصور مثنوی معنوی نمود بارزی دارد.اهداف پژوهش:بررسی ساختارهای نحوی در سه دفتر اول مثنوی معنوی.بررسی مضامین عرفانی در نسخه مصور مثنوی معنوی در موزه هنر والترز.سوالات پژوهش:ساختارهای نحوی در سه دفتر اول مثنوی معنوی چگونه است؟مضامین عرفانی در نسخه مصور مثنوی معنوی در موزه هنر والترز چگونه بازتاب یافته است؟

the place of syntactic structure in the payment of mystical themes in masnavi (with emphasis on the illustrated version of the art and art museum in baltimo, usa)

the purpose of this study is to study the syntactic structures in the first three books of masnavi, which has achieved these results through library collection and descriptive and analytical methods: rumi as one of the greatest poets, a prominent role in the matter it has sentence-making and word-building. sometimes by combining a simple word with a suffix and prefix, sometimes by combining it with another word, sometimes by making a word following the construction of a word in arabic, and sometimes by archeology and norm-breaking, his art manifests itself. the main syntactic structures of rumi’s masnavi poetry are in the field of innovation in the use of words and the absence of archeology, which is used in rhetoric with the syntactic changes, scientific, literary style and rhetoric; it also reveals the science of semantics, expression and novelty. in his poems, rumi has turned from grammar and grammar to the field of eloquent and eloquent functions, and now, the position of the addressee and the subject has caused the types of words to deviate from their grammatical appearance and add to the rhetorical function of sentences and words.