بازنمود بومی‌گرایی در رمان‌های احمد محمود و نقاشی معاصر ایران

ادبیات بومی نوعی از ادبیات است که شرایط زیستی و بومی یک منطقه، آداب و رسوم و عقاید و باورها، فرهنگ، مناسبات و روابط اجتماعی، مذهبی، زبان و گویش و غیره را که بر آن منطقه حاکم است، منعکس می‌سازد. گرایش به این نوع ادبیات در میان داستان‌نویسان معاصر فراوان دیده شده است. احمد محمود نویسندۀ برجستۀ رئالیست ایرانی است که توانسته به نحو مطلوبی عناصر بومی منطقه جنوب ایران را در آثار خود بازتاب دهد. آشنایی عمیق وی با فرهنگ مردم سواحل خلیج ‌فارس و بهره گرفتن از عناصر بومی مناطق جنوب ایران، به‌ویژه زبان بومیِ این منطقه، آثار وی را از منظر ادبیات بومی و اقلیمی قابل تامل کرده است. به همین دلیل جستار حاضر به بررسی شگردهای زبانی احمد محمود در بازنمود ادبیات بومی در رمان های «مدار صفر درجه» و «درخت انجیر معابد»، اختصاص یافته است. دستاورد پژوهش که به شیوه توصیفی- تحلیلی و با روش مطالعات کتابخانه‌ای انجام شده، گویای این است که احمد محمود در این رمان ها با کاربرد زبان و گویش محلّی که خود واژه‌ها و اصطلاحات محلّی، لهجۀ محلّی و کنایات و ضرب‌المثل ها را دربر می گیرد، زبان عامیانه، تکرار حروف و تشبیهات اقلیمی، ادبیات بومی خاصّ منطقه جنوب را منعکس کرده است. گرایش به بومی‌گرایی در نقاشی معاصر نیز کم و بیش مشهود است.اهداف پژوهش: واکاوی شیوه انعکاس بومی گرایی درد و رمان «درخت انجیر معابد» و «مدار صفر درجه».بررسی بومی‌گرایی در نقاشی معاصر.سوالات پژوهش:احمد محمود ادبیات بومی منطقۀ جنوب را در دو رمان درخت انجیر معابد و مدار صفر درجه چگونه معرفی کرده است؟بومی‌گرایی در نقاشی معاصر ایران چگونه نمود یافته است؟

representation of localism in ahmad mahmoud’s novels and contemporary iranian painting

native literature is a type of literature that reflects the living and native conditions of a region, customs and beliefs, culture, has made his works worthy of examination and reflection from the perspective of local and regional literature. for this reason, the present essay is devoted to the investigation of ahmad mahmoud’s linguistic tricks in the representation of native literature in the novels safar-degree circuit and temple fig tree. the result of the research, which was carried out in a descriptive-analytical way and with the method of library studies, shows that ahmad mahmoud uses the local language and dialect in these novels, which are the local words and expressions, the local dialect, allusions and proverbs. it includes vernacular language, repetition of letters and climatic similes, it has reflected the native literature of the southern region. research goals: 1- analyzing the way of reflecting localism in the two novels temple fig tree and zero orbit by ahmed mahmoud, as one of the prominent writers of the southern region, is the main goal of this research. 2- the frequency of allusions and proverbs that are rooted in the category of localism is very important and it is necessary to pay special attention to this category in finding the roots of allusions and proverbs. research questions: 1- how has ahmed mahmoud introduced the native literature of the southern region in two novels, the fig tree, temples and zero degree circuit? 2- how has nativeism been manifested in contemporary iranian painting?