تحلیل بصری آثار سینمایی بر اساس مبانی هنرهای تجسمی ( مطالعه موردی: هامون و پری اثر داریوش مهرجویی)

ساختار معنایی در یک فیلم، ساختمانی به‌هم پیوسته از عناصر دیداری و شنیداری است که از آن‌ها برای پیشبرد روایت، انتقال معنا و مفهوم و احساس استفاده می‌شود. لازمه این امر آشنایی کارگردان با مبانی هنرهای تجسمی است تا با آگاهی از فنون آرایش قاب تصویر به‌عنوان پایه‌ای‌ترین عنصر ارتباطی در سینما، ضمن جلوگیری از دلزدگی مخاطب، در رسیدن به اهداف متعالی رسانه که جزو لاینفک آن نیز هستند، موفق باشد. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی _ توصیفی به تجزیه و تحلیل عناصر میزانسن روایت‌ها در آثار داریوش مهرجویی به‌عنوان کارگردانی مولف پرداخته شده است. بررسی ترکیب‌بندی نماهایی از دو اثر قهرمان محور «هامون» و «پری» که بیشترین نقش را در تعریف شخصیت‌ها دارند، نشان می‌دهد که مهرجویی از اصول هندسی، نور، رنگ و مفاهیم هنری چون تقارن، تعادل و زوایای طلایی دید به‌گونه‌ای توصیفی برای بیان معانی استفاده می‌کند. او از این رویکرد در طراحی خلاقانه صحنه‌ها، متناسب با درون‌مایه فیلم‌هایش برای ایجاد ادراک چند حسی در مخاطب بهره گرفته، با کاربرد هدفمند عناصر بصری در قاب تصاویر، مخاطب را با درونیات شخصیت‌های فیلم‌هایش آشنا می‌کند. اهداف پژوهش:1. واکاوی کاربرد میزانسن در آثار سینمایی داریوش مهرجویی.2. تبیین نقش عناصر بصری در بیان مفاهیم و دلالت‌های ضمنی در آثار داریوش مهرجویی.سوالات پژوهش:1. بسترسازی برای بیان معانی و مفاهیم در سینمای مهرجویی چگونه انجام یافته است؟2. داریوش مهرجویی با بهره‌گیری از چه عناصر و تکنیک‌های هنری، معنا و حس و حال مد نظر خود را به بیننده منتقل می‌کند؟

analysis of films based on the basics of visual arts (case study: hamoon and parri by dariush mehrjoui’s)

the semantic structure in a film is an interconnected structure of visual and auditory elements that are used to advance the narrative, the transmission of meaning, concept and feeling. this requires the director to be familiar with the basics of the visual arts in order to be successful in achieving the lofty goals of the media, which are also its mission and integral, by being aware of the various aspects of image frame arrangement, in addition to preventing boredom of the audience. in this research, using analytical-descriptive method, the mezzanine elements of narratives in the of dariush mehrjoui”s films as a social director have been analyzed. analysis of the composition of scenes of hamoon and parri as hero-centric films which have the most role in defining the characters, show that mehrjoui descriptively uses geometric principles, light, color and artistic concepts such as symmetry, balance and golden angles of vision to express spiritual concepts. also, he uses this approach in the creative design of scenes, in accordance with the theme of his films, to create a multi-sensory perception in the audience to acquaint them with characters.research aims: 1-analysis of the use of mezzanine in dariush mehrjoui’s films.2- explaining the role of visual elements in expressing the concepts and implications of dariush mehrjoui’s films.research questions:1- how is the background of meanings and concepts in mehrjoui’s films?2-which artistic elements and techniques are used by dariush mehrjoui to convey his intended meaning to audience?