نقش‌پذیری زنان در شعر معاصر در مقایسه با زنان معمار و هنرمند دوره‌های تیموری و صفوی

جنس زن در شعر و ادب فارسی  به‌خصوص ادبیات کلاسیک چهره‌ای منفور دارد و در اشعار معمولاً مورد بی‌مهری گویندگان قرار گرفته و پیوسته در هاله‌ای از ابهام و پوشیدگی است. ولی در شعر معاصر باتوجه‌به تغییر بینش و اندیشۀ شعرا و ارتقا شعور اجتماعی، زن از جایگاه والایی برخوردار شد و در قاب مدح و ستایش شاعران قرار گرفت. هدف از نگارش این مقاله بررسی نقش پذیری زنان در شعر معاصر در مقایسه با زنان معمار و هنرمند دوره‌های تیموری و صفوی است. روش این پژوهش، کتابخانه‌ای و توصیفی- تحلیلی است. حاصل پژوهش نشان می‌دهد که در شعر کلاسیک شاعران کمتر از مدح و ستایش زن سخن گفته و بیشتر او را نکوهش کرده‌اند. اما در شعر و ادب معاصر از آن جا که تفکرات مردسالاری و مردمحوری تا حد زیادی کاسته شده و زن مورد ستایش و مدح قرار گرفته است و در این دوره ذهنیت غنایی شاعران تغییر کرده و آن‌ها نه تنها زبان به ستایش زن گشوده و در سه سطح واژگانی، دیدگاهی و ادبی زنان توصیفات جدیدی را تجربه کردند که در ادبیات کلاسیک ما اصلاً سابقه ندارد. از سوی دیگر دورۀ تیموری و صفوی نقطۀ آغازی برای فعالیت زنان هنرمند و معمار بوده است ولی در تطبیق با دورۀ معاصر این نقش بسیار کم‌رنگ بوده است.اهداف پژوهش:1. بررسی نقش‌پذیری زنان در شعر معاصر در مقایسه با زنان معمار و هنرمند دوره‌های تیموری و صفوی.2. بررسی جایگاه زن در شعر معاصر و هنر دورۀ تیموری و صفوی.سوالات پژوهش:1. چه عواملی بلعث تغییر نگرش شاعران معاصر به جنس زن شده است؟2. نقش‌پذیری زنان در شعر معاصر نسبت به زنان هنرمند دورۀ تیموری و صفوی معلول چه عواملی است؟

the role of women in contemporary poetry in comparison with women architects and artists of the timurid and safavid periods

women have a hated face in persian poetry and literature - especially classical literature and in the poems, he has usually been unloved by the speakers and has always been in an aura of ambiguity and secrecy. but in contemporary poetry, due to the change in the vision and thought of poets and the promotion of social consciousness, women enjoyed a high position. and was placed in the frame of praise of poets. the purpose of writing this article is the evolution of women’s role-playing in contemporary poetry. the working method is library and descriptive-analytical. the results of the research show that in classical poetry, poets have spoken less than praising women and have condemned her more. but in contemporary poetry and literature, since patriarchal and populist ideas have been greatly reduced and women have been praised and praised. during this period, the lyrical mentality of poets changed and they not only opened their mouths to praise women and at three levels of lexicography, perspective, and literature, women experienced new descriptions that have no precedent in our classical literature.