کهن الگوی سایه در بوستان سعدی: با تاکید بر نسخه مصور بوستان سعدی محفوظ در موزه چستربیتی لندن

کهن‌الگوها همان تصاویر باستانی و تجربه‌های کهن بشری است که چون میراثی از گذشتگان در روان هر شخص قرار دارد، محتویات ناخودآگاهی جمعی را تشکیل می‌دهد از مهم‌ترین یافته‌های یونگ می‌باشد. یکی از این کهن‌الگوها، سایه است که در تفرد و تکامل روان، تاثیر به‌سزایی دارد. سایه، بخش تاریک وجودمان و ویژگی های منفی است که وجود آن‌ها را در خود انکار می‌کنیم و تنها با شناخت و پذیرش آن اولین گام در راه تفرد را برداشته‌ایم. ادبیات یکی از عرصه های  ناخودآگاهی است که نمایانگر لایه های پنهان خالق اثر می باشد. با سیر در آثار سعدی ردپایی از این صور اساطیری و برخی نظریات روان‌شناسی یونگ را می‌توان دید. مسئله اصلی در این جستار تطابق عملکرد سعدی با نظریات یونگ در برخورد با سایه است. این پژوهش بر آن تا با روش تحلیلی و توصیفی به تبیین کهن‌الگوی سایه و بررسی آن در حکایاتی از بوستان بپردازد و نشان دهد که سعدی پیش از یونگ با زبان و تعبیرات منحصربه‌فرد خویش به این جنبه تاریک روان اشاره کرده است. راهکاری را که در رویارویی با سایه ارائه می‌دهد با شیوه روان درمانی یونگ منطبق است؛ گویی کلام سعدی آبشخوری برای اندیشه‌های یونگ است. برخی از این مفاهیم را می‌توان در نگاره‌های موجود در نسخ مصور بوستان سعدی در موزۀ چستر سیتی لندن نیز مشاهده کرد.اهداف پژوهش:1. بررسی کهن‌الگوی سایه در بوستان سعدی با تاکید بر نسخۀ مصور بوستان2. بررسی تطبیقی کهن‌الگوی سایه در بوستان سعدی و انطباق آن با آراء یونگو.سوالات پژوهش:1. کهن‌الگوی سایه چه جایگاهی در زبان و تعبیرات سعدی در کتاب بوستان دارد؟2. کهن‌الگوی سایه در آراء یونگ دارای چه وجوه اشتراکی با زبان سعدی در کتاب بوستان است؟

the shadow archetype in saadi park: with emphasis on the illustrated version of saadi park preserved in the chester beatty museum in london

archetypes, which are the same ancient images and ancient human experiences that, as a legacy of the past, are present in the psyche of each person, constitute the contents of the collective unconscious, is one of jung’s most important findings. one of these archetypes is the shadow, which has a great effect on individuality and mental development. it is the dark side of our being and the negative traits that we deny in ourselves. and only by recognizing and accepting it have we taken the first step towards individuality. literature is one of the unconscious realms that shows the hidden layers of the creator of the work. a trace of these mythological forms and some of jung’s theories of psychology can be seen in saadi’s works. the main issue in this paper is the compatibility of saadi’s performance with jung’s theories of dealing with the shadow. we intend to use an analytical and descriptive method to explain the archetype of the shadow and examine it in anecdotes from the garden and show that saadi before jung with his unique language and expressions has referred to this dark side of the mind. and the solution he offers in dealing with the shadow is consistent with jung’s method of psychotherapy, as if saadi’s words were a fountain for jung’s thoughts.