قابلیت مضمون و فرم در غزل های حسین منزوی در تطبیق با مضامین مشابه در نگاره های خمسه نظامی

در شعر معاصر یاس و امید از مضامین پرکاربردی است که شاعران در پی رخدادهای سیاسی و اجتماعی در اشعار خود به‌کار برده‌اند. حسین منزوی از شاعران معاصری است که با اندیشۀ سیاسی و اجتماعی و تحول در سرودن غزل نو که یکی از ارکان ابداع غزل نو به‌حساب می‌آید پا به عرصۀ ظهور نهاد. در سروده‌های وی اشعاری وجود دارد که بیانگر افکار سیاسی و اجتماعی او می‌باشد. پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده ‎های منابع کتابخانه‎ ای به‌رشتۀ تحریر درآمده است. یافته های پژوهش حاکی از این است که مضمون اشعار سیاسی و اجتماعی وی بیشتر یاس و حسرت و خفقان و گلایه از روزگار و مرگ است. در بسیاری از اشعار منزوی واژۀ یاس و امید ملاحظه می‌شود و در برخی از سروده‌های وی امیدواری به زندگی بسیار رنگین است و می‌توان گفت وی امیدوارترین شاعر معاصر است. درحالی‌که این‌گونه نیست و بسیاری از امیدهای اشعار او حکایت از ناامیدی دارد که از شکست سیاسی، اجتماعی، عشقی و عمومی نشات می‌گیرد. رفتار انسان‌ها در محیط کار تابع عوامل بسیار گسترده‌ای است که ریشه در ویژگی‌های انسان و نوع تعامل در محیط دارد. به‌خصوص صاحب‌نظران در مکتب جبرگرایان روی این موضوع تاکید داشته و تاثیرگذاربودن و تعیین‌کننده‌بودن عوامل طبیعی اعتقاد داشته و این رویکرد رابطۀ محیط و رفتار را رابطه علّی می دانند. خمسۀ نظامی نیز یکی از آثار فاخر ادب فارسی است که مصور شده و دارای نگاره‌هایی است. بررسی نگاره‌های موجود در این اثر نیز حاکی از امتداد امیدها و رنج‌ها در این آثار هنر است.اهداف پژوهش:1. بررسی تاثیر شکست سیاسی، اجتماعی، عشقی و عمومی بر اشعار حسین منزوی.2. بررسی تطبیقی مضمون در اشعار حسین منزوی و نگاره‎ های خمسه نظامی.سوالات پژوهش:1. تاثیر شکست سیاسی، اجتماعی، عشقی و عمومی بر اشعار حسین منزوی چگونه می‎باشد؟2. مضامین اشعار حسین منزوی و نگاره های خمسۀ نظامی چه شباهتی با یکدیگر دارند؟

ability of theme and form in hossein manzavi’s lyric poems in comparison with similar themes in khamseh nezami drawings

the present article intends to examine the concept of identity according to jacques lacan’s theories of subject discontinuity in the upstream / downstream play. two black brothers in the form of unconscious subjects in the struggle for supreme power appear in such a way that their identities oscillate between their two outer and inner selves. the dual relationship between them represents the identity of an action that overshadows their true personality. they are missing subjects who have lost their inner identity and inevitably turn to others to fill the inner void. the dual idea of ​​real or genuine self merges in another sense and social feedback or external self in the play and manifests itself in the rupture of the characters. in this research, the three foundations of lacan’s thought, namely the imaginary, symbolic and real realms, and their applicability in the play are examined. the results show that lacan interprets the perception of separation from the mother and entry into the symbolic realm, which is manifested in the child’s mind as lack, as the beginning of the child’s mental disintegration into both conscious and unconscious realms. because the process of identity is based on rupture, rupture and absence as two fundamental concepts in psychoanalysis always force the subject to seek to fill the void caused by a defect in his psyche. but since this perpetual lack, which becomes a desire, is never filled, it inevitably leads the subject to other desires.