شناسایی مولفه های توسعه فرهنگی یک مطالعه کیفی پیرامون مراکز فرهنگی با رویکرد تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی

امروزه مقوله فرهنگ و توسعۀ فرهنگی یکی از کلیدی ترین ابعاد نظام اجتماعی است؛ به همین دلیل نقش مراکز فرهنگی قابل تامل است. بررسی شاخص ه ای موثر در کارکرد این مراکز مسئله‌ای قابل تامل است. این مطالعه ‌یک پژوهش کیفی از نوع گراندد تئوری است و جامعه پژوهش را 10 نفر از خبرگان  صاحب نظر در زمینۀ توسعۀ ‌فرهنگی تشکیل می دهد. در گام بعدی با روش سلسله‌مراتبی (ahp) وزن دهی و رتبه بندی شاخص ها صورت پذیرفت. پرسشنامه تنظیم و توزیع و جمع‌آوری شده است. بخش کمی این پژوهش براساس مدل کرجسی و مورگان در جامعۀ کارشناسان فرهنگی متشکل از 298 نفر از مدیران مراکز اجرا گردید. تحلیل یافته های حاصل از مصاحبه نشان داد که مولفه های اساسی مراکز فرهنگی  شامل دینی و مذهبی، اشتغال، ملی و بومی، پوشش، سلامت، پژوهش، سبک زندگی، تکنولوژی و ارتباطات است. نتایج پژوهش به روش سلسله‌مراتبی (ahp) نشان می دهد که  شاخص دینی و مذهبی اولویت اول و شاخص های ملی و بومی، پوشش، سبک زندگی، سلامت، پژوهش، تکنولوژی، ارتباطات و نرخ ناسازگاری اولویت دوم تا هشتم بوده است. ضمناً میانگین هر یک از شاخص ها نشان می دهد که شاخص های پوشش، دینی و مذهبی، پژوهش، سلامت، اشتغال، تکنولوزی، سبک زندگی و شاخص ملی و بومی به‌ترتیب بالاترین میانگین ها را داشته اند که این نتایج حاکی از وجود شکاف بین مدیران و تصمیم‌گیران مراکز آموزشی و مجریان است. اهداف پژوهش1. مطالعۀ مولفه های توسعۀ فرهنگی.2. بررسی شکاف بین مدیران و تصمیم گیران مراکز آموزشی و مجریان. سوالات پژوهش1. چه ارتباطی بین مولفه های توسعه فرهنگی وجود دارد؟2. چه عواملی در شکاف بین مدیران و تصمیم گیران مراکز آموزشی و مجریان وجود دارد؟