تبیین و ارزیابی چگونگی بازتاب شاخص‏ های هویت‏ بخش معماری تیموری در بناهای معاصر سه کشور شرق خراسان بزرگ، ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان

هویت و معماری برخوردار از هویت ملی و منطقه‏ ای مسئله ‏ای است که در سال‏ های اخیر و در همۀ کشور‏ها مورد توجه خاص قرار گرفته است. در شرایط کنونی و با وجود جریاناتی که به دنبال معماری خودی هستند، تبیین چگونگی اثرپذیری آثار معماری معاصر از آثار معماری ماقبل خود به ویژه آن دسته از آثاری که در زمینه تاریخی-فرهنگی یکدیگر قرار دارند، بسیار مهم و حائز اهمیت است؛ لذا در این پژوهش با بررسی ویژگی‏ های مهم و تاثیرگذار و اجزای درون متنی هویت ساز در سنت معماری تیموری، به عنوان یکی از مهم‏ترین سنت‏ های معماری در خراسان بزرگ و در کشور‏های حوزه‏ ی تمدنی آن و در بناهای شاخص این دوره در کشورهای مورد مطالعه، تلاش شده به‌صورت منسجم به بیان چگونگی و مراتب ارتباط میان سنت معماری تیموری با آثار معماری معاصر و بر اجزا و لایه ‏‏های مختلف آن پرداخته شود. در این تحقیق به واسطۀ بررسی‏ های کتابخانه ‏ای و با مطالعۀ اسناد تاریخی و منابع متعدد دیگر، از روش تحقیق کیفی با استفاده از تدابیر چندگانه تحلیلی-توصیفی و روش تاریخی-تفسیری و روش مقایسه ‏ای استفاده شده و جامعه آماری بناهای معاصر عمومی سه کشور ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان در فاصلۀ سال‏های 1960 تا 1990 میلادی است. تجزیه و تحلیل داده ها و نتایج حاصل از پژوهش نشان می‏ دهد که بناهای معاصر در این کشورها با تلاش به ترکیب لایه ‏های مختلف در معماری بنا به برقراری مکالمه و ارتباط با سنت معماری تیموری پرداخته ‏اند.اهداف پژوهش:1. بازشناسی شاخص‏ه ای هویت‏ بخش معماری تیموری در بناهای عمومی معاصر کشورهای ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان.2. مقایسۀ چگونگی ارتباط در لایه ‏های مختلف میان سنت معماری تیموری و آثار معماری معاصر در سه کشور ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان.سوالات پژوهش:1. بازتاب شاخص‏ه ای هویت‏بخش سنت معماری تیموری در بناهای عمومی معاصر سه کشور ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان، چگونه است؟2. مراتب ارتباط در لایه ‏های مختلف و میان سنت معماری تیموری و آثار معماری معاصر در سه کشور ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان چگونه تبیین می‏ شود؟