بررسی جایگاه گفتمان چپ بر راهبرد سنتی در حوزه های هنری

حوزه های هنری به عنوان مراکز تمرکز فعالیت های هنری در دوره معاصر تبدیل به یکی از  نهادهای مهم در انتشار تحولات ایدئولوژیک شدند. در این میان گفتمان چپ در دوره پهلوی تبدیل به یکی از مهمترین گفتمان های حاکم بر فضای سیاسی و اجتماعی جامعه ایران گردید. مسئله ای که می توان اینجا مطرح کرد چگونگی رویکرد گفتمان چپ به حوزه های هنری است. روش تحقیق در پژوهش حاضر براساس هدف پژوهش به روش های بنیادی و کاربردی تقسیم می شود. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی می باشد همچنین با توجه به هدف اصلی پژوهش به لحاظ ارتباط بین متغیرها این پژوهش توصیفی با رویکرد تحلیلی به شمار می آید. به عبارت دیگر، این تحقیق وضع موجود را بررسی می کند و به توصیف منظم و نظام دار وضعیت فعلی آن می پردازد و ویژگی ها و صفات آن را مطالعه و در صورت لزوم تاثیر متغیرها  برهم را بررسی می نماید. یافته های پژوهش حاکی از این است که بنیان های نظری و ایدئولوژیک در حوزه های هنری  و سیاسی تلاش می کرد، بدینوسیله مشروعیت سیاسی خود را تامین کند. فعالان سیاسی و اعضای دیوان سالار و افراد وابسته به هیات حاکم و گفتمان چپ دارای ویژگی ها و خصایصی بودند که بخشی از آن محصول نظام سیاسی بود. به عبارت دیگر، در طبقه حاکم عصر پهلوی نوع خاصی از «فرهنگ سیاسی» وجود داشت که می تواند بخشی از رفتارهای حاکمان و سیاست های حکومت در این مقطع تاریخی را تبیین کند.اهداف پژوهش:1. بررسی جایگاه گفتمان چپ بر راهبرد سنتی در حوزه های هنری.2. بررسی وضعیت حوزه های هنری در دوره پهلوی.سوالات پژوهش:1. گفتمان چپ دردوره پهلوی چه راهبردی نسبت به حوزه های هنری داشت؟2. حوزه های هنری در دوره پهلوی چه وضعیتی داشتند؟

Investigating the Place of Leftist Discourse on Traditional Policies in Artistic Fields

Arts as centers of concentration of artistic activities in the contemporary period became one of the significant institutions in disseminating ideological developments. Meanwhile, the leftist discourse in the Pahlavi period became one of the most imperative discourses in the political and social atmosphere of Iranian society. The issue that can be raised here is how the left discourse approaches the fields of arts. The research method of the present study, based on the purpose of the research, it is divided into basic and applied methods. The present study is applied in terms of purpose; likewise, according to the main purpose of the inquiry in terms of the relationship between variables, this study is descriptive with an analytical approach. In other words, this study examines the current situation and systematically and methodically describes its current situation and studies its features and characteristics and, if necessary, examines the effect of variables on each other. The research findings indicate that the theoretical and ideological foundations in the artistic and political fields attempt to gain their political legitimacy. Political activists and members of the bureaucracy and individuals affiliated with the governing body and the left discourse beheld features and characteristics that were partly the product of the political system. In other words, a particular type of political culture in the ruling class of the Pahlavi era existed that could explain part of the behavior of the rulers and the policies of the government of this historical period.Research aims: 1. Scrutinizing the position of leftist discourse on traditional strategy in the field of arts. 2. Examining the situation of artistic fields in the Pahlavi period.Research questions: 1. What was the approach of the left discourse in the Pahlavi period towards the artistic fields? 2. What was the situation of artistic fields in the Pahlavi period?