عناصر پایدار معماری در بناهای دوره ال بویه با تاکید بر زیبایی شناسی نقوش

دوره حکومت آل بویه (322-448ق)، یکی از ادوار مهم از نظر فرهنگی و تمدنی در تاریخ ایران بوده است. از این دوره آثاری بر جای مانده که نشان دهنده معماری این دوره است. بررسی ماهیت معماری این دوره و عناصر آن می تواند سیر معماری در ایران و تحولات آن در این دوره را آشکار سازد. ‌این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای انجام شده است. یافته های تحقیق حکایت از آن دارند که در دوره آل بویه، معماری صدر اسلام با تغییرات فرهنگی دوره ساسانی و استفاده از بهینه های فرهنگی و برداشت های اجتماعی و مذهبی دارای عناصر بنیادی در قالب نوآوری بود. به طریقی که هم یادآور دوره گذشته است و هم بیان پدیده تنوع در سیر تطور معماری ایرانی است. مصالح معماری صدر اسلام با اتکا به شرایط محیط پیرامون شامل چینه، خشت، آجر و سنگ است. در بیشتر مناطق ایران استفاده از خشت و چینه از گذشته تاکنون مورد استفاده قرار داشته اند زیرا مصالح همواره بوم آور بوده و از همان محیط و پیرامون تامین می شدند. تزئینات بناهای صدر اسلام اتکاء به تزئینات ادوار پیش از خود دارد و به عبارتی رنگ گذاری تاریخی طولانی است چنان که در اولین معابد پیش از تاریخ از آن استفاده شده است. در دوره آل بویه نیز ترکیبی از معماری برگرفته از فرهنگ اسلامی و معماری برجای مانده از دوره ایران باستان به چشم می خورد که انعکاس آن را می توان در کاربست نقوش تزیینی در کنار مصالح و مواد معماری کهن مشاهده کرد. اهداف پژوهش 1.بازشناسی عناصر معماری پایدار در بناهای دوره آل بویه. 2. بررسی زیباشناسی نقوش در معماری دوره آل بویه. سوالات پژوهش 1.معماری در دوره آل بویه دارای چه ویژگی ها و عناصری بوده است؟ 2. نقوش و طرح ها چه جایگاهی در معماری دوره آل بویه داشته اند؟

Sustainable Architectural Elements in the Buildings of Buiid Period with Emphasis on the Aesthetics Values of Designs

The reign of Buiids (322448 AH) has been one of the most significant periods in the history of Iran in terms of culture and civilization. There are works left from this period that show the architecture of this period. A study of the nature of architecture of this period and its elements can reveal the course of architecture in Iran and its developments in this period. This research has been done based on a descriptiveanalytical method and library information collection technique. The research findings indicate that in the Buiid period, the architecture of early Islam with the cultural changes of the Sassanid period and the use of cultural enhancements and social and religious perceptions had fundamental elements in the form of innovation. In a way that is both reminiscent of the past and expresses the phenomenon of diversity in the evolution of Iranian architecture. Early Islamic architectural materials relying on environmental conditions include layers, clay, brick and stone. In most parts of Iran, the use of clay and earth has been constantly used from ancient times until now since the materials have always been ecological and were supplied from the same environment and surroundings. The beautifications of the early Islamic buildings rely on the decorations of earlier periods, in other words, they are a long historical painting, as it was used in the first prehistoric temples. In the Buiid period, there is a combination of architecture derived from Islamic culture and architecture left over from the ancient Iranian period, which can be reflected in the use of decorative motifs along with ancient architectural materials. Research aims: 1. Recognition of sustainable architectural elements in the buildings of Buiid period. 2. A study of the aesthetics of patterns in the architecture of the Buiid period. Research questions: 1. What features and elements did architecture have in the Buiid period? 2. What is the place of motifs and designs in the architecture of the Buiid period?