سیاست‌های فرهنگی – هویتی پروژه‌های معماری با تاکید بر شهرک اکباتان تهران

معماری، در طول تاریخ، تجسمی از آرمان های فرهنگی جوامع بشری بوده و بر اساس این آرمان ها، محیط های زیستی ساخته‌ شده به دست افراد مختلف، به صورت یک تمامیت با هویت خاص خود در آمده است. به نظر می رسد با وقوع مدرنیسم و جهانی‌ شدنِ معماری، مفاهیم هویتی فرهنگی معماری به مفهومی متغیر و پیچیده بدل و به چالش کشیده شده است. از این رو مقاله‌ ی حاضر بر آن است رابطه‌ ی بین سیاست های فرهنگی–هویتی و کیفیتِ محیط های مسکونی را تحلیل و تفسیر نماید. بدین منظور با انتخاب شهرک اکباتان تهران، به عنوان نمونه‌ ی مورد مطالعه، به سنجش کیفیت خانه های مسکونی در فاز 1و2 این شهرک پرداخته شده است. روش تحقیق برمبنای تحلیل رگرسیونی چند متغیره‌ ی سلسله مراتبی و مدل استفاده شده در فرایند تحلیل نیز به مدل تجربی سنجش کیفیت محیط سکونت موسوم است. این مدل دارای ساختاری سلسله مراتبی و متشکل از معیارهایی است که مبنای تنظیم پرسشنامه ‌ی تحقیق قرار گرفته و براساس رعایت معیارهای هویت اجتماعی-فرهنگی مورد نظر امتیازدهی شده است (ما بین 1 تا 5). نتایج بررسی‌ ها حاکی از آن است که کیفیت محیط بیرونی مجتمع‌ های مسکونی فاز 1 (5>2.62>1) و فاز 2 (5>2.88>1) شهرک اکباتان مطابق با هویت اجتماعی-فرهنگی، پایین ‌تر از حد متوسط است. حال آنکه کیفیت محیط داخلی واحدهای مسکونی مطابق با همان اصول، در وضعیت خوبی قرار دارد (فاز1 (5>4.08>1) و فاز 2 (5>4.18>1)). هم‌چنین هر دو فاز به لحاظ رعایت اصول و معیارهای هویت اجتماعی-فرهنگی همسو و شبیه به یکدیگر هستند. هدف پژوهش: 1. تبیین رابطه ی بین مقوله های فرهنگی-هویتی و کیفیت فضای معماری. 2. بررسی سیاست های فرهنگی-هویتی در خانه های مسکونی فاز 1  و 2  شهرک اکباتان و سنجش کیفیت خانه های مسکونی در آن. سئوالات پژوهش: 1. چه رابطه ای بین مقوله های فرهنگی-هویتی و کیفیت فضای معماری وجود دارد؟ 2. سیاست های فرهنگی-هویتی در خانه های مسکونی فاز 1  و 2 شهرک اکباتان به چه صورت نمود یافته و چه تاثیری در کیفیت این خانه ها داشته اند؟

CulturalIdentity Policies of Architectural Projects with Emphasis on Ekbatan Town of Tehran

Throughout history, architecture has been the embodiment of the cultural ideals of human societies, and based on these ideals, the living environments created by different individuals have become a whole with its own identity. It appears that with the advent of modernism and the globalization of architecture, the concepts of architectural cultural identity have developed a changing and complex concept which is constantly challenged. Therefore, the present article intends to analyze and interpret the relationship between culturalidentity policies and the quality of residential environments. For this purpose, by selecting Ekbatan town of Tehran, as a sample, the quality of residential houses in phases 1 and 2 of this town has been assessed. The research method is based on hierarchical multivariate regression analysis and the model used in the analysis process is also called the experimental model of measuring the quality of the living environment. The desired sociocultural is rated (we are between 1 and 5). The results of the studies indicate that the quality of the external environment of the residential complexes of Phase 1 (1> 62.62) and Phase 2 (1> 2.88> 5) of Ekbatan town is lower than average according to the sociocultural identity. However, the quality of the indoor environment of residential units in accordance with the same principles is in good condition (Phase 1 (5> 08/04) and Phase 2 (5> 18/4> 1)). Also, both phases are similar and similar to each other in terms of observing the principles and criteria of sociocultural identity. Research aims: 1. To enlighten the relationship between culturalidentity categories and the quality of architectural space. 2. To study the culturalidentity policies in residential houses of phase 1 and 2 of Ekbatan town and to assess the quality of its residential houses. Research questions: 1. What is the relationship between culturalidentity categories and the quality of architectural space? 2. How are the culturalidentity policies reflected in the residential houses of Phase 1 and 2 of Ekbatan town and what effects have they had on the quality of such houses?