بررسی تاثیر متون شیعی بر شمایل نگاری از امام علی(ع) در نگاره‌های فالنامه تهماسبی

متون شیعی، مجموعه‌ای از آیات و تفاسیر، عقاید و روایات را دربرمی‌گیرد که حاصل قرن‌ها تلاش شیعیان و به‌ویژه علمای شیعه در جمع آوری منابع، بررسی محتوا و صحت و سپس نگارش و تدوین آنها می‌باشد. این متون بر حوزه هنر نگارگری، مانند سایر مقوله‌های مرتبط با هنر و ادبیات موثر بوده‌اند. فالنامه تهماسبی یکی از نسخه‌های عصر شاه تهماسب صفوی است که دارای چندین نگاره بوده و متاثر از منابع شیعی است. این نسخه به نامهای فالنامه امام صادق(ع) و فالنامه پراکنده نیز موسوم است و در مجموع دارای مضامین داستانی، قرآنی و شیعی است. امام علی(ع) جایگاه ویژه‌ای در فالنامه تهماسبی دارد و مضامینِ علوی در فالنامه، حاکی از تقدس، شجاعت و کرامت ایشان است. تحلیل نگاره‌های علوی در این نسخه، بیانگرِ تاثیرپذیری آن از متون شیعه می‌باشد و در این رهگذر، نقش داستان‌ها و باورهای عامیانه‌ای را که در عصر صفوی رایج بوده، نمی‌توان نادیده گرفت. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی با رویکرد تطبیقی است و اطلاعات، ازمنابع کتابخانه‌ای و میدانی جمع‌آوری شده است. جامعه آماری شامل هفت نگاره فالنامه تهماسبی است که دارای اشارات نمادین یا شمایل نگاری از امیرالمومنین(ع) می‌باشد.