واکاوی الگوی «گفت‌‌وگوی کندوکاوی» در ارتباطات انسانی مطالعه دیدگاه‌های صاحب‏نظران گفت‌وگو و تعلیم و تربیت در خصوص کاربرد آموزشی این الگو

مقاله حاضر، به مطالعه چیستی الگوی «گفت‌وگوی کندوکاوی» می‌پردازد و درصدد است کارکرد آموزش این نوع گفت‌وگو به کودکان را در بعد فردی و اجتماعی بررسی کند. محور اصلی چارچوب مفهومی این پژوهش، تلفیقی از مفهوم «تفکر چندبعدی و بازاندیشانه» در آموزش « فلسفه‌برای‌کودکان» با نظریات گفت‌وگویی در حوزه میان ‌فردی و «کنش ارتباطی» هابرماس است که در بستر منطقه تقریبی رشد شکل می‌گیرد. بدین منظور و برای بررسی کارکرد این الگو، با صاحب‌نظران حوزه گفت‌وگو در رشته‌های علوم ارتباطات، جامعه‌شناسی و تعلیم‌ و تربیت مصاحبه متمرکز شد. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که آموز‌ش‌ گفت‌وگوی کندوکاوی به کودکان، می‌تواند با حساس کردن آنان به مسائل پیرامون و نیز با ترویج چند صدایی در کلاس، نگرشی بازاندیشانه، مسئولانه، انتقادی و خلاقانه در آنها ایجاد کند. به این اعتبار، تعاملات موجود در حلقه‌های کندوکاو کلاس «فلسفه برای کودکان»، از طریق روندهای ارتباطی که گفتار بیشترین نقش را در آن‌ها دارد به‌صورت نمونه‌ای از کنش تفاهمی شکل می‎گیرد.

Analysis of “Inquiry-based Dialogue” pattern in human communications (The study of dialogue and education experts’ point of view regarding utilization of Inquiry-based Dialogue)

The purpose of this research is to study the quiddity of inquirybased dialogue pattern and to survey the educational function of this kind of dialogue to children in both individual and the social aspects. The conceptual framework of this thesis is mainly based on the combination of the concepts of “multidimensional and Reflective thinking” in teaching “philosophy for children” and the dialogue theories in interpersonal domain and Habermas “communicative action” theory which are both shaped in the context of “zone of proximal development” . For this reason and for studying the function of this model, some focused interviews were conducted with the expert of dialogue domain in the field of communication, sociology and pedagogy. Eventually according to the research results, the communities of inquiry in philosophy for children class can be a zone of proximal development, and with the assistance of a facilitator as a person who is the most knowledgeable, children manage to achieve a higherorder thinking level and reflective dialogue (i.e. caring, critical, creative). Inquirybased dialogue education to children can get reflective, responsible, critical and creative attitudes in them by making them sensitive about the peripheral problems and promoting polyphony in the class. The interactions in these communities of inquiry through communicative procedures in which speaking plays the most important role, takes place as a sle of communicative actions.