سنجش میزان قدرت تصمیم گیری زنان در خانواده و عوامل موثر بران

تاکنون تحقیقات متعددی پیرامون قدرت تصمیم‌گیری زنان در داخل و خارج از کشور به انجام رسیده است. با این وجود اکثر این پژوهش ها توصیف زنان را از قدرت خود در خانواده ملاک میزان قدرت تصمیم گیری آن‌ها در خانواده قرار داده اند. این در حالی است که ارزیابی زنان از جایگاه خود ممکن است برخاسته از برداشت های ذهنی آن‌ها بوده و با واقعیت موجود فاصله داشته باشد. هدف این پژوهش، رفع ابهام موجود از طریق مقایسه میان ارزیابی این موضوع در دو جامعه آماری مردان و زنان می باشد. برای دست‌یابی به این هدف ابتدا از نظریه منبع، نظریه سرمایه اجتماعی بوردیو، تیوری بم و تیوری لرنر به‌عنوان مبانی اصلی پژوهش استفاده نمودیم. سپس با طرح پرسش نامه؛ داده‌های خود را از دو جامعه آماری زنان و مردان طی پیمایشی در سطح شهر مشهد گردآوری کردیم. لازم به ذکر است داده‌های پژوهش از نمونه‌ای 570 نفری که از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شده بودند به‌دست آمد. در نهایت نتایج گویای آن بود که میزان قدرت تصمیم‌گیری زنان در خانواده در جامعه آماری این پژوهش (شهر مشهد) متوسط ارزیابی شد و برخلاف فرض اولیه که ویژگی‌های فردی زنان را موثرترین عامل در این زمینه تلقی می‌کرد، آنچه بیش از هر عاملی تعیین‌کننده سطح قدرت زنان در خانواده شناخته شد، میزان اعتقاد زوجین به کلیشه‌های جنسیتی و باورهای قالبی و ویژگی‌های شوهران بود.