تلگرام در تجربه زیسته جوانان بزرگسال شهر تهران

در سال‎های اخیر با گسترش روزافزون استفاده از پیام‎رسان‎ تلگرام و قرار‎گرفتن آن در کانون زندگی ما به‎ویژه زندگی جوانان، مسئله تاثیرات گوناگون استفاده از آن برای نسل جوان موضوع پژوهش‎های بسیاری بوده است. بیشتر این پژوهش‎ها اعم از کمی و کیفی بر تاثیرات مخرب استفاده از تلگرام بر کاربران جوان متمرکز بوده‎اند و به تجربه زیسته خود کاربران و این‎که استفاده از این پیام‎رسان برای آنان چه معنایی دارد نپرداخته‎اند. افزون براین، در حالی‎که گروه بزرگی از کاربران تلگرام در ایران را جوانان بزرگسال تشکیل می‎دهند اما این مطالعات بیشتر کاربران جوان را مد نظر داشته‎اند. مطالعه حاضر با اتخاذ روش و رویکرد پدیدارشناسی توصیفی و با گذر از دیدگاه تاثیرات رسانه‎ها، به تجربه زیسته و درک جوانان بزرگسال از پدیده استفاده از تلگرام پرداخته است. جامعه مورد مطالعه ده نفر از جوانان بزرگسال (سنین 18 تا 29 سال) شهر تهران بودند. یافته‎های به‎دست آمده از تجارب زیسته این مشارکت‎کنندگان نشان داد که آنان تلگرام را به‎مثابه یک جریان جمعی تجربه می‎کنند که هر کس بنا به نیاز و انتظاراتش در آن شناور است و نبودن در آن، به معنای از دست‎دادن روابط و ارتباطات روزمره و جدا‎افتادن از دیگران است. تلگرام در ادراک آنان در احساسی دو‎گانه تجربه می‎‎شود، احساسی که دامنه آن از خشنودی تا ناخشنودی در نوسان است.

telegram in the lived experience of young adults in tehran

in recent years, with the increasing proliferation of telegrams and its exposure in the center of our lives, the issue of the various effects of its use for the young generation has been the subject of many researches. most of these researches have been done with a quantitative approach and the study population was often the young. the approach of present research is qualitative and has been done based on the descriptive phenomenology of colaizzi and moustakas practices. this research has been considered the key assumptions and concepts of husserl’s descriptive phenomenology and schutz’s social phenomenology in all stages of research, though it lacks a theoretical framework in the context of some of the phenomenological research. the study population was ten of the young adults (ages 19 to 29) in tehran, with whom we interviewed a semi-structured profound interview. the findings indicated that the participants experienced the telegram as a collective stream that everyone is present, according to the need and expectations. and not to be included in it, meaning to loose connections and everyday interactions. thus, different feelings have been formed about this phenomenon, which ranges from contentment to dissatisfaction. the lived experience caused the users to narrate the effects and consequences of using the telegram as pleasant and unpleasant sensations.