بررسی بازنمایی فرهنگی اختلالات روانی در سینمای ایران به روش پدام (مطالعه موردی: فیلم های هومن سیدی)

«اختلالات روانی»، به عنوان پدیده ای چندوجهی و امری فرهنگی-اجتماعی یکی از پرچالش ترین موضوعات قابل بررسی در سینما و تلویزیون است. مقاله حاضر برآن است تا از میان گفتمان‌های موجود در این حوزه، رویکرد فرهنگی بازنمایی شده در فیلم های کارگردان ایرانی «هومن سیدی» را استخراج نماید. روش استفاده شده جهت بازنمایی فرهنگی اختلالات روانی در این پژوهش تحلیل گفتمان با رویکرد «پدام» است. نتایج این تحلیل نشان می دهد «هومن سیدی» برای کاراکترهای دارای اختلال روانی در فیلم‌های خود، ویژگی های مشترکی چون رفتار نامتعارف، سبک پوشش و ظاهر متفاوت از هنجار جامعه، بی‌اعتمادی این افراد نسبت به دیگران و عدم توانایی برقراری تعامل سالم و همچنین نوعی تنهایی و جدا افتادگی این افراد از جامعه را به عنوان مشخصه‌های فرهنگی جهت بازنمایی انتخاب کرده است. موضوع اختلال روانی برای به تصویر کشیدن سرگشتگی ماهیتی انسان در جامعه امروز، به عنوان گفتمان اصلی فیلم ها بازنمایی شده است.

a study of the cultural representation of mental disorder in iranian cinema using “ pdam” method (case study: hooman seyedy films)

mental disorders, as a multifaceted phenomenon and a socio-cultural issue, is one of the most challenging subjects in cinema and television. this study intends to extract from the existing discourses in this field, the cultural approach represented in the films of the iranian director hooman seyedy. in this study, discourse analysis with pedam approach is the method used for cultural representation of mental disorders. the results of this analysis show that hooman seyedy, has chosen common features such as unusual behavior, clothing style and appearance different from the norm of society, their distrust of others and inability to interact healthy and a kind of loneliness and isolation of these people from society for characters with mental disorders in his films as cultural characteristics to represent. the subject of mental disorder is portrayed as the main discourse of the films to portray the confusion of human nature in today’s society.