نقش کلانشهر تهران در بهینه سازی دیپلماسی ارتباطی فرهنگی

در مقاله پژوهشی حاضر، نگارنده به بررسی &نقش کلانشهر تهران در بهینه سازی دیپلماسی ارتباطی فرهنگی& با اتخاذ رویکرد میان رشته ای و در چارچوب تئوریک دربرگیرنده رویکردهای نظری حوزه های: دیپلماسی عمومی استراتژیک؛ نظریه دیپلماسی عمومیدیپلماسی فرهنگی وارتباطات نای در قدرت نرم، ارتباطات استراتژیک، شهر شبکه ایشهر اطلاعاتی آینده، پارادیپلماسی و دیپلماسی شهری پرداخته است. این پژوهش اکتشافی از نظر هدف کاربردی، از نظر تحلیلی از نوع تحلیل همبستگی و از لحاظ شیوه جمع‌آوری اطلاعات از نوع تحقیق پیمایشی و مقطعی است. در این پژوهش همچنین از روش‌های توصیفی آماری مانند جدول‌ها و نمودارهای توزیع فراوانی، جدول‌های توافقی، و روش‌های استنباطی آماری مانند آزمون برازش توزیع کلموگروفاسمیرنوف، شاپیروویلک، آزمون‌های معنی‌داری وجود اختلاف در میانگین‌ها مانند آزمون‌های آنالیز واریانس یک طرفه، آنالیز واریانس ناپارامتری کروسکالوالیس، آزمون تساوی واریانس توکی، آزمون یو من ویتنی استفاده شده است. نتیجه نهایی تحقیق حاکی از آنست که از کلیه ظرفیتهای کلانشهر تهران در راستای بهینه سازی دیپلماسی ارتباطی فرهنگی کشور بهره برداری مناسبی انجام نگرفته است و تنها اقدامات و روندهای اندکی در این راستا فعال می باشند. همچنین این نتیجه حاصل شده است که یک رویکرد سیستماتیک نسبت به نقش تهران در دیپلماسی ارتباطی فرهنگی وجود ندارد.

The role of Tehran metropolis in optimizing cultural communication diplomacy

AbstractIn this research paper, the author examines the &position of Tehran metropolis in optimizing cultural communication diplomacy& by adopting an interdisciplinary and theoretical framework that encompasses theoretical approaches to areas: Strategic Public Diplomacy; Public Diplomacy: Cultural Diplomacy; Soft Power theory, strategic communication, networked cityfuture information, paradigm and urban diplomacy. This exploratory study is applied in terms of purpose, analytical in the form of correlation analysis and in terms of data collection, it is a survey and crosssectional. The study also uses descriptive statistics such as frequency distribution tables and graphs, concordant tables, and statistical inferential methods such as KolmogorovSmirnov, ShapiroWilk test, significant differences in means such as oneway ANOVA, ANOVA tests. KruskalWallis, Tukey’s Equality Test, MannWhitney U test. The final result of the research shows that all the capacities of Tehran metropolis have not been properly utilized in order to optimize cultural communication diplomacy of the country and only a few measures and processes are active in this regard. It has also been concluded that there is no systematic approach to Tehran’s role in cultural communication diplomacy.