پیش‌نهادی برای بررسی اتنوگرافیک پدیده‌های چندجایی: زندگی‌نگاری

این مقاله در پی آن است که با طرح مساله‌ی چندجایی بودن برخی پدیده‌ها به ویژه در پیوستار چندقومیتی، و از نظر نگارنده، چندزیستی ایران نه ترکیبی و چندرگه بودن ، نشان دهد که چه امکانات اتنوگرافیکی پیش روی پژوهش‌گر وجود دارد. پرسش پیش روی نویسنده از دل کار میدانی و مشکلاتی که در عمل رخ نموده‌اند برخاسته و سپس در پی آن بوده‌ام که چهارچوب روشی را بسازم که به لحاظ نظری و راهنمایی عملی، برای پژوهش‌هایی این چنین راه‌گشا باشد. بنیاد کار بر نوشته‌ی مارکوس و پیش‌نهاد او برای در پراکسیس ساختن گونه‌ای از اتنوگرافی چندجایی گذاشته شده است. از پی همین پراکسیس، تلاش کرده‌ام این چنین روشی را در جاهایی پی بگیرم که به تعبیر اوژه، نامکان هستند. نامکان‌هایی که در پیش‌نهاد من، ویژگی هتروتوپیای فوکویی دارند. از این رو، چنین شکلی از مردم‌نگاری، دست به آفرینش میدان و موضوع مورد مطالعه‌اش می‌زند؛ آفرینش‌گری، آن چنان که فوکو بدان می‌پردازد. نام این پیش‌نهاد را «زندگی‌نگاری» می‌گذارم.