کاربرد تاریخ شفاهی در انعکاس تُرومای جمعی: بررسی روش‌شناختی آثار سوتلانا آلکساندرونا آلکسیویچ
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
عالی زاد اسماعیل ,شجاعی باغینی نیما
|
|
منبع
|
مطالعات فرهنگي و ارتباطات - 1396 - دوره : 13 - شماره : 49 - صفحه:49 -77
|
|
|
|
|
چکیده
|
تاریخ شفاهی، یکی از دموکرات‌ترین روش‌های تحقیق کیفی در بسیاری از رشته‌های علوم انسانی و علوم اجتماعی است که توسط آن واقعیت‌ها به زبان خودِ روایان بازگو می‌شوند؛ تاریخ شفاهی، گفت‌وگوی عمیق میان دو نفر است که در آن خاطرات افراد در قالب روایت، ثبت و ضبط می‌شود. خاطره و به‌یادآوری (چرایی و چگونگی) آن یکی از مهم‌ترین بخش‌های به فعلیت درآمدن تاریخ شفاهی است. در این مقاله، با بررسی روش تاریخ شفاهی، به‌دنبال ترسیم کاربرد تاریخ شفاهی در انعکاس انواع ترومای جمعی هستیم. ترومای جمعی، یک ضایعۀ روانی جمعی است که بر حسب رخدادهای طبیعی و غیرطبیعی همچون زلزله و جنگ بسیاری از مردم را با خسران روبه‌رو می‌کند و خاطرات دردناک و حزن‌آلودی را برای ایشان به همراه می‌آورد که سال‌ها و شاید دهه‌ها با آن زندگی می‌کنند. ایشان یکی از مهم‌ترین سوژه‌های تاریخ شفاهی هستند. در این میان، با رجوع به سه اثر از آثار سوتلانا آلکساندرونا آلکسیویچ، برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات در سال 2015، که به زبان فارسی ترجمه و منتشر شده‌اند، چگونگی کاربرد انضمامی این روش را در انعکاس انواع ترومای جمعی نشان خواهیم داد.
|
|
کلیدواژه
|
تاریخ شفاهی، ترومای جمعی، روش تحقیق کیفی، خاطره، ادبیات
|
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبایی, ایران, دانشگاه علامه طباطبایی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
ni.shojaei@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|