کاربرد مدل ارتقاء سلامت پندر در ارزیابی کیفیت زندگی زنان سنین باروری شهرهای استان سیستان و بلوچستان

این مطالعه به‌صورت توصیفی تحلیلی با هدف مطالعه تعیین‌کننده‌های اجتماعی جمعیتی کیفیت زندگی زنان 49-15 ساله شهرهای استان سیستان و بلوچستان براساس الگوی ارتقاء سلامت پندر و با حجم نمونه 800 نفر انجام شد. روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای و ابزار مورد استفاده پرسشنامه بود. تجزیه و تحلیل داده با استفاده از روش‌های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس و رگرسیون خطی چندگانه انجام شد. نتایج تحلیل مدل‌های رگرسیونی نشان داد خودکارآمدی درک شده دارای بیشترین قدرت پیش‌بینی‌کنندگی متغیر کیفیت زندگی بود (0.288=beta). بعد از آن به‌ترتیب: عامل موانع درک شده، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت، سن، تعداد فرزندان و عواطف درک شده، پیش‌بینی‌کننده کیفیت زندگی زنان مورد مطالعه بودند و در مجموع این شش متغیر 32.8 درصد تغییرات کیفیت زندگی زنان را پیش‌بینی می‌کردند. با توجه به نتایج مطالعه حاضر می‌توان نتیجه گرفت که سازه‌های الگوی ارتقاء سلامت پندر از جمله خودکارآمدی درک شده و موانع درک شده و همچنین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت جهت پیش‌گویی کیفیت زندگی زنان مناسب‌اند.

Evaluation of Quality of Life among Women of Reproductive Ages in Cities of Sistan and Baluchistan Province, Iran: An Application of Pander Health Promotion Model

This descriptiveanalytical study aims to investigate the sociodemographic determinants of the quality of life among women aged 1549 years in Sistan and Baluchestan Province, Iran, using the Pender’s health promotion model on a sample size of 800 cases. The sampling was performed using a multistage cluster method, and the data were collected using questionnaires.The data were analyzed using descriptive statistics, Pearson correlation coefficient, independent ttest, analysis of variance, and multiple linear regression. The results of the regression models revealed that perceived selfefficacy had the highest predictive power for the variable of the quality of life (Beta=0.288). Other factors predicting the quality of life among the women under study included perceived barriers, healthpromoting lifestyle, age, number of children, and perceived emotions, respectively. In total, these six variables predicted 32.8% of the changes in women’s quality of life. According to the results of the present study, it can be concluded that the components of the Pender’s health promotion model, including perceived selfefficacy, perceived barriers, and healthpromoting lifestyle are suitable for predicting women’s quality of life.