ارتباط باور خودکارآمدی با سلامت روانی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده پرستاری بم

زمینه و هدف: خودکارآمدی، اشاره به درک افراد در ارتباط با توانایی انجام وظایف در موقعیت های مختلف دارد. باورهای خودکارآمدی می توانند تاثیرات مثبت و منفی بر روی سلامت روانی افراد داشته باشند. دانشجویان هر جامعه آینده سازان آن جامعه محسوب می شوند، از این رو توجه به ابعاد سلامت روانی آنان نیز تاثیر بسزایی در سلامت روانی کل جامعه دارد. هدف این مقاله، تعیین ارتباط خودکارآمدی با سلامت روانی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده پرستاری بم بود. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی – مقایسه ای بود که بر روی کلیه دانشجویان پرستاری واجد شرایط در سال 1390 انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه  استاندارد خودکارآمدی عمومی شرر، چک لیست نشانه ها (جهت سنجش آسیب های روانی)و جهت بررسی پیشرفت تحصیلی از میانگین کل نمرات در زمان انجام پژوهش استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t، تحلیل واریانس یکطرفه وضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که 3.6 درصد از دانشجویان دارای باور خودکارآمدی ضعیف، 84.8 درصد دارای باور خودکارآمدی متوسط و 11.5 درصد دارای باور خودکارآمدی قوی بودند. در زمینه نمره ابعاد مختلف سلامت روان، بیشترین میانگین نمره مربوط به ابعاد روان گسسته گرایی (جامعه ستیز بودن) و افسردگی با مقدار 4.21 و کمترین آن مربوط به وسواس اجبار با مقدار 3.43 بود. در زمینه ارتباط سلامت روان با باور خودکارآمدی، وضعیت سلامت روان افراد دارای باور خودکارآمدی قوی بهتر از دانشجویان دارای باور ضعیف و متوسط بود. ضریب همبستگی بین سه متغیر معدل با میانگین نمره خودکارآمدی(0.62=r =0.44  (pو سلامت روانی (0.44=r = 0.96 (p در هیچ موردی ارتباط معنی داری را نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، دانشجویان از سلامت روان و پیشرفت تحصیلی مطلوبی برخوردار نبودند و انجام مداخله برای ارتقای سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانشجویان مورد بررسی بر اساس تئوری خودکارآمدی ضروری به نظر می رسد.

Correlation of Self–Efficacy and Mental Health with Academic Achievement of Students in Bam Nursing School

Background and Objective: Selfefficacy, one's belief in his ability to succeed in different situations, can have positive or negative effects on mental health. Students are considered as the community builders, and thus paying attention to their psychological dimensions is a paramount importance to health of community.  This study aimed at determining the relationship of self–efficacy and mental health with academic achievement of students in Bam nursing school.Material and Methods: This descriptive study was conducted on all students with eligibility criteria in 2011.  The instruments were General Self–Efficacy Scale (GSES), Symptom Checklist25 (SCL25) and Grade Point Average (GPA) for academic achievement. To analyze the data, we used Ttest, ANOVA and Pearson correlation.Results: The level of selfefficacy was weak in 3.6 %, moderate in 84.8 % and strong in 11.5% of students. Regarding mental health aspects, the highest score was related to psychotism and depression (4.21) and the lowest to Obsessivecompulsive (3.43). The mental health of students with strong selfefficacy was higher than that of others. GPA was not correlated significantly with selfefficacy (p=0.44, r=0.062) and mental health status (p=0.96, r=0.044).Conclusion: Mental health and academic achievement are not adequate therefore, we recommend planning some educational program based on selfefficacy theory to improve both mental health and academic achievement.