منابع استرس زا در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان

زمینه و هدف: استرس واقعیتی غیر قابل انکار در زندگی بشر است و به عنوان یکی از مهم ترین عوامل پیدایش بیماری ها شناخته می شود. این پدیده در دانشجویان منجر به کاهش بازده شده و بر یادگیری اثرات نامناسبی دارد؛ از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین منابع استرس زا در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شده است. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقطعی بوده که در پاییز 1391 انجام شده است. واحدهای پژوهش 528 نفر از دانشجویان علوم پزشکی گیلان بوده که به روش نمونه گیری طبقه بندی با تخصیص مناسب انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای دو بخشی، شامل اطلاعات فردی- اجتماعی و پرسشنامه مطالعه استرس دانشجو بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و آزمون کای اسکویر انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد از میان منابع استرس زا، عوامل بین فردی (4/64 درصد) و از میان این عوامل رویارویی با مسیولیت های جدید (8/69 درصد) بیشترین درصد استرس زایی را به خود اختصاص دادند. بین منابع استرس زا و متغیرهای فردی اجتماعی هیچگونه رابطه آماری معنی دار مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به عوامل استرس زای متعدد در محیط زندگی و تحصیلی دانشجویان، ارایه خدمات مشاوره ای در سطح دانشگاه و برگزاری کلاس های آموزش مهارت های ارتباطی در تقلیل اثرات مخرب استرس بر این قشر سودمند خواهد بود.