رابطه اختلالات اضطرابی با کیفیت زندگی در بیماران دیابتی نوع دو

زمینه و هدف: دیابت با عوارض مزمن بیشماری همراه است، اما آنچه دراین میان کمتر مورد بررسی قرار گرفته ابتلا به بیماری های اضطرابی می باشد. در این مطالعه رابطه اختلالات اضطرابی با کیفیت زندگی در بیماران دیابتی نوع دو مورد مطالعه قرار گرفته است. روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی روی 330 فرد دیابتی واجد شرایط مراجعه کننده به کلینیک تخصصی دیابت مرکز آموزشی درمانی پنجم آذر انجام شد. نمونه ها در مدت شش ماه و با روش نمونه گیری منظم با فاصله نمونه گیری 3 انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه دموگرافیک، سنجش اضطراب با پرسشنامه استاندارد بک و کیفیت زندگی با پرسشنامه کوتاه 26 سوالی سازمان بهداشت جهانی جمع آوری شد. داده ها با آزمون آماری مربع کای و ضریب همبستگی پیرسون آنالیز شد. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: در این تحقیق 45/35 درصد جمعیت مورد مطالعه مرد و 54/64 درصد زن بودند. درخصوص کیفیت زندگی کلی 3/37 درصد کیفیت زندگی نامطلوب،5/55 درصد مطلوب و5/5 درصد بسیار مطلوب گزارش کردند که بین اختلالات اضطرابی باکیفیت زندگی رابطه معنادار معکوس برقرار بود(001/0p > ). از میان متغیرهای مورد بررسی تنها بین متغیر «سابقه ابتلا به بیماری های دیگر» و کیفیت زندگی رابطه آماری معناداری برقرار بود (005/0p?) ولی میان سایر متغیرها رابطه آماری معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: بروز اختلالات اضطرابی در بیماران دیابتی می تواند به عنوان فاکتور اثرگذار منفی بر حیطه های کیفیت زندگی اعمال اثر کند؛ لذا شناسایی درمان و پیشگیری این اختلالات موجب بهبود کیفیت زندگی می شود.