نقش سیدجمال در تغییر نظام آموزشی الازهر و تاثیر آن بر تحولات سیاسی اجتماعی مصر

رویکرد علمی غالب الازهر، از زمان تسلط ایوبیان رفته‌رفته نقلی و مبتنی بر تفسیرهای ظاهرگرایانه بوده است. سیدجمال، از بدو ورود به مصر، علوم عقلی را با هدف، تغییر نگرش و موضع علمای الازهر نسبت به پدیده‌های اجتماعی، از طریق تحول نظام آموزشی آن نهاد وارد الازهر کرد. سیدجمال، همواره نظام آموزشی قدیم را به چالش می‌کشید و از نظام آموزشی جدید در الازهر دفاع و خواهان اصلاح روش‌های آموزشی آن بود. وی فلسفه علوم اسلامی و دانشگاه الازهر را منحصر به تیوری‌پردازی صرف نمی‌دانست، بلکه معتقد بود باید الازهر بتواند در عمل نیز مسایل و نظریه‌های فقهی را جامه عمل بپوشاند. وی معتقد بود که چرا فقهای الازهر نمی‌توانند فقه را در عرصه سیاسی و اجتماعی به‌کار بندند. وی به‌دنبال نظام آموزشی‌ای بود که بتواند تحول سیاسی اجتماعی به ‌همراه داشته باشد و منجر به پایان استعمار و نظام استبدادی و سلطنتی گردد. این نوشتار با رویکرد نظری و تحلیلی درصدد است که نقش سیدجمال را در تغییر نظام آموزشی الازهر، واکاوی کند و تاثیرات آن را بر جامعه مصر مورد ارزیابی قرار دهد.