روش شناسی انتقادی عاملیت و ساختار در اندیشه گیدنز از منظر حکمت متعالیه

چگونگی رابطه عاملیت و ساختار، معضل اساسی علوم اجتماعی است. نظریه ساخت یابی با هدف پایان دادن به امپراطوری نظریه های هرمنوتیکی از یک سو و ساختارگرایی و کارکردگرایی از سوی دیگر، در نظر دارد تبیینی کفایتمندتر در این زمینه ارایه دهد. در راستای هدف بومی سازی علوم انسانی و با توجه به محوریت مبانی معرفتی در نظریه های اجتماعی، این پژوهش با روش تحلیلی ـ اسنادی در پی روش شناسی نظریه مزبور از منظر حکمت اسلامی است. پژوهش حاضر به این نتیجه رهنمون می شود که اگر چه نظریه ساخت یابی، علوم اجتماعی را از چنگال افراط و تفریط گرایی کل گرایی روش شناختی و فردگرایی روش شناختی در باب رابطه عاملیت و ساختار نجات می دهد، به دلیل عدم اتخاذ موضع واقع بیانه درباره هستی، انسان و معرفت نمی تواند راه حل اساسی به شمار آید.