معارف شیعه و بررسی نحوه انتقال تاثیر‌گذارآن در جوامع غیر اسلامی

از جمله کارکردهای دین در عرصه اجتماعی، کارکرد انتقال معارف دینی به جوامع بشری است. با آنکه در برخی از ادیان، این کارکرد ظهور خارجی کم‌رنگی دارد، در برخی از ادیان مانند اسلام، این کارکرد برجسته است. در اسلام، برای ارایه معارف دینی، قرایت‌های گوناگونی مانند اهل‌سنت و تشیع به چشم می‌خورد که به تناسب توان، ظرفیت و قابلیت، به جوامع بشری عرضه شده است. در این مقاله، ضمن بهره‌گیری از روش نقلی‌‌ـ تحلیلی به بررسی چگونگی انتقال معارف شیعیان در جوامع غیراسلامی با هدف دستیابی به میزان تاثیرپذیری آن از یک‌سو، و کشف نقاط آسیب و مانعِ در مقابل آن از سوی دیگر، پرداخته شده است. نوآوری مقاله در حوزه رویکردی به این مسیله، توجه به شرایط فرهنگی ـ اجتماعی ادوار گوناگون اسلامی است. اینکه تا چه حد تفکر شیعی توانسته است در جوامع غیراسلامی پایگاه اجتماعی پیدا کند، نتیجه‌ای است که از فحوای مقاله قابل استنتاج است.