سنجش تطبیقی دریافت رسانه ای پیام های دینی نوجوانان دانش آموز (مطالعۀ موردی مدارس شاهد استان قم در سال 1398 )
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
مطهری مرتضی ,هاشمی شهناز ,جعفری علی
|
|
منبع
|
معرفت فرهنگي اجتماعي - 1403 - دوره : 15 - شماره : 3 - صفحه:105 -130
|
|
چکیده
|
هزاره سوم میلادی و فراگیری ویروس کرونا و لزوم انزوای اجتماعی برای ممانعت از شیوع آن، نقش رسانه‌های جمعی در پیام‌رسانی، از جمله انتقال پیام دینی را پررنگ‌تر نموده است. اندلس‌سازی و نظم نوین جهانی با تشکیل سازمان ملل و حکمرانی علی الاطلاق بر فضای مجازی، مقتضی سلطۀ تمام‌عیار بر محتوا به تبع شکل (ناتوی فرهنگی) و تنزل انسان آسمانی به زمین و حصر او در عالم ناسوت و کشاندن وی در سیاه‌چالۀ فضای مجازی آسیبی جدی به‌وجود آورده که حضور رسانه‌ای فعال را مطالبه می‌نماید و کاهش ارتباط نوجوانان با نهادهای سنتی دینی (همچون مساجد و اجتماعات مذهبی) و اقبال گسترده به رسانه، به‌ویژه رسانه‌های نوین، انجام پژوهشی را مبنی بر اینکه آنان پیام و به‌ویژه پیام‌های دینی خود را از چه منبعی دریافت می‌دارند، ضروری می‌نماید. بدین منظور پیمایشی در شهر قم و در مدارس شاهد انجام شد. جامعۀ آماری تحقیق شامل 1200دانش‌آموز مشغول به تحصیل در چهار واحد آموزشی مدارس شاهد شهر قم بود و نمونه به روش «تصادفی طبقه‌ای سهمیه‌ای» 295 تن انتخاب گردید و برای سنجش پایایی ابزار تحقیق و بررسی متغیرهای پژوهش، از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف و برای آزمون فرضیات تحقیق از آزمون‌های ناپارامترتیک استفاده شد. نتایج نشان داد. بهترین رسانه برای انتقال پیام دینی به دانش‌آموزان «تبلیغ چهره به چهره» بوده و شبکه‌های ماهواره‌ای رسانۀ مناسبی برای دانش‌آموزان نیست و سیاست‌گزاران آموزش و پرورش باید برای تاثیرگذاری پیام‌های دینی از رسانه با محتوای مناسب استفاده کنند، وگرنه اثر منفی به بار خواهد داشت.
|
|
کلیدواژه
|
سنجش تطبیقی، ابعاد دینداری، دریافت رسانه‌ای، پیام دینی، دانش‌آموزان شاهد
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل, ایران, سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی تهران, پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل, گروه علوم ارتباطات, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|