تعریف «ارتباطات» از دیدگاه قرآن و حدیث

تعریف ارتباط همواره ذهن اندیشمندان دانش ارتباطات را به خود مشغول کرده و در این مسیر ده‌‌ها تعریف ارائه شده است. این تعریف‌ها عموماً در بسترهای هستی‌شناختی ماده‌گرا، انسان‌شناختی داروینی و فرویدی و روش‌شناختی تجربه‌گرایی ارائه شده‌اند. تحقیق فرارو با استناد به بیش از یک‌صد آموزه‌ قرآنی و حدیثی بنا دارد که این مفهوم را با روش اجتهاد، از قرآن و حدیث استنطاق کند و درنهایت تعریفی ارائه کرده است که انواع ارتباطات کلامی و غیرکلامی مومنانه و غیرمومنانه را شامل می‌شود. این تعریف بر فرامادی بودن معنای ادراکی تاکید دارد و منبع معنایی انسان‌ها را قلب و درون آنها، که همان حیثیت غیبی وجود انسانی است، معرفی می‌کند که در فرایند الهام یا وسوسه، از جهان غیب ادراک معنا کرده، آن را در ارتباطات اجتماعی خود به‌اشتراک می‌گذارد. طبق این تعریف، نقش محوری در فرایند مفاهمۀ اجتماعی با تشابه قلبی است که زمینۀ همرسانی معانی و ادراک مشترک از پیام‌ها را فراهم می‌کند.