روش‌شناسی بنیادین نظریه فرهنگی پیتر.ال.برگر

یکی از جامعه‌شناسان برجسته و دارای نظام فکری منسجم، پیتر برگر است؛ او با رویکرد پدیدارشناختی، فرهنگ را معرفت زندگی روزمره تعریف می‌کند. این مقاله، درصدد مطالعة مبانی معرفتی و غیرمعرفتی نظریه فرهنگی برگر، بر اساس روش‌شناسی بنیادین است. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که نظریة برگر، در مبانی غیرمعرفتی، علاوه بر ویژگی‌های فردی و انگیزه‌های شخصی، تحت تاثیر فضای سیاسی و ایدئولوژیکی سکولار حاکم بر آمریکا بوده است و در مبانی غیرمعرفتی نظریه خود: 1. در برونی‌سازی، از جهت معناداری جهان، نقش دین در نظم اجتماعی، عرفی شدن دین در دوران مدرن، تحت تاثیر اندیشه‎های ماکس وبر و شلایرماخر است. از حیث تاکید بر واقعیت زندگی روزمره، حیث التفاتی آگاهی، چندوجهی بودن واقعیت، بین‎الاذهانی بودن شناخت، متاثر از نظریات آلفرد شوتس است. 2. در عینی‌سازی، در «تاکید بر واقعیت اجتماعی و عینیت اجتماعی» تحت تاثیر دورکیم می‌باشد. 3. در درونی‌سازی، با استفاده از پیش‌فرض‌های روان‌شناختی، تحت تاثیر اندیشه‌های هربرت‌مید بوده است. این تاثیرات، موجب شده تا برگر تحت تاثیر آنها در مبانی معرفتی نظریه فرهنگی خود، در هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی دیدگاهی سکولار داشته باشد. این امر سبب شده تا نظریه فرهنگی او، بریده از ماوراء‌طبیعت، ساخته و پرداخته بشر باشد و نتواند چتر معنا و نظم را در طبیعت و جامعه بشری بگستراند.