صورت‌بندی سریال معمای شاه در تعامل سه‌گانه هستی‌شناسی، تاریخ، رسانه

سریال معمای شاه، حامل روایت رئالیستی از تاریخ معاصر ایران است؛ از حیث ساختار رسانه‌ای، در این سریال مفهوم «ایران» به‌عنوان متغیر مستقل و نقش‌آفرینان و حوادث آن به مثابه متغیر وابسته در نظر گرفته شده‌ است. در واقع، ایران قلب تپنده سریال به حساب آمده و هر آنچه پیرامون آن روی می‌دهد، با این موقعیت در نظر گرفته می‌شود و قهرمانان تاریخ از آن حیث بزرگ می‌شوند که در پی عظمت آن هستند و کسانی که حقیرند، از آن حیث چنین‌اند که با الگوی مفهوم ایران ناسازگارند. از حیث محتوایی در این سریال، سطح سه‌گانۀ آگاهی یعنی «تاریخ، رسانه و هستی‌شناسی» همنوایی ویژه‌ای می‌یابند. در معناسازی این سریال، این ترکیب همگون که فرایند سریال را صورت‌بندی معنایی نموده، دارای پیامدهای خاص معنایی است. این پژوهش با هدف تحلیل محتوای سریال، به رهیافت کلی اشاره دارد که ساختار فیلم بر آن نهاده شده است. این رهیافت کلی، حضور رویکرد رئالیستی در سریال‌سازی در بازنمایی تاریخ معاصراست.