جریان‌شناسی سینمای پس از انقلاب اسلامی ایران

هر جریان فکری و هنری برای حیات خود، نیازمند استفاده از ابزارهای فرهنگی ایدئولوژیک است تا عناصر اصلی خود را در میان مخاطبان خویش درونی سازد. جایگاه جریان‌های غالب و مغلوب نیز به مقدار زیادی وابسته به عملکرد ابزارهای فرهنگی و مهم‌تر از آن، برنامه‌ریزی‌های فرهنگی و اجتماعی است. پس‌ از گذشت سه دهة پرفراز و نشیب از انقلاب اسلامی ایران، ترسیم جریان‌های سینمایی موجود و ارزیابی آنها، با جریان هنری مطلوب انقلاب اسلامی، می‌تواند به درک هنر انقلاب کمک کند. این پژوهش، با روش تحلیل نشانه‌شناسی جریانی بر آن است که می‌توان با بازخوانی سینما، بر اساس دو جهان اجتماعی اسلام و سکولار، مبنایی نظری برای تحلیل جریان‌های فرهنگی سینما در ایران فراهم آورد. پس از بازخوانی سینمایی این دو جهان، خرده‌جریانات و فراز و فرودهای سینمای پس از انقلاب تحلیل شده است. در پایان، تلاش شده است با انتخاب فیلم‌های متناسب با هر جریان، تحلیلی از آثار شاخص هر جریان در هر دوره فرهنگی سیاسی پس از انقلاب اسلامی ارائه شود.