رویکرد اسلام و فمینیسم به جمعیت و باروری

نوسازی با تغییرات عمیق در ساحت‌های گوناگون زندگی همراه بوده است. یکی از پیامدهای این تغییرات، تحولات جمعیتی بود که در برهه‌ای از زمان، افزایش و در مقطعی دیگر، کاهش آن جوامع را با چالشی جدی مواجه نمود. نوسازی از طریق سازوکارهای متنوعی بر کاهش باروری تاثیر گذاشته است. یکی از آنها، اشاعه اندیشه‌های فمینیستی است. در این نوشتار با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه‌ای، به مطالعه نظریه‌های فمینیستی و نظریة اسلامی در خصوص دلالت‌های جمعیت‌شناختی پرداخته‌ایم. یافته‌ها حاکی از آن است که نظریه فمینیستی، با اشاعه اندیشه‌هایی چون فردگرایی، نگرش منفی به ازدواج، تولیدمثل و نقش مادری و تجویز سقط جنین، آزادی ‌کامل جنسی و تحقیر کار خانگی و نیز از طریق تشویق زنان به بازاندیشی و بازتعریف هویت زنانه، بر تحولات جمعیتی تاثیر گذاشته است. اما اسلام با ارائه رویکردی مثبت به ازدواج، زادآوری و نقش‌های جنسیتی و مبارزه با سقط جنین، از منظری مثبت‌اندیشانه به مسئله افزایش جمعیت نگریسته است.