ماهیت جرم از دیدگاه دورکیم، با رویکردی روش‌شناسانه

این مقاله با رویکردی روش‌شناختی به مطالعه چیستی جرم از دیدگاه دورکیم پرداخته و مبانی روشی وی و نحوه‌ تاثیرگذاری آن‌ بر تعریف جرم را مورد بررسی قرار داده است. از دیدگاه دورکیم، جرم عملی است که احساسات جمعی جامعه را جریحه‌دار ساخته و توسط قانونگذار برای آن مجازات در نظر گرفته شود. مبانی روش پوزیتیویستی دورکیم عبارتند از: جدایی از متافیزیک، جدایی از عقل قدسی، طبیعی‌گرایی و جدایی علم از ارزش. این مبانی در تعریف وی از جرم تاثیرگذار بوده است. این مبانی سبب خلا عقل عملی و عدم امکان داوری ارزشی علم پوزیتیو در اندیشه وی شده است. براین‌اساس، وی توانایی ارائه ضابطه‌ای ماهوی برای جرم‌انگاری افعال را ندارد و باید به ملاک‌های صوری مذکور در تعریف خود وفادار باشد. با این حال، وی در عمل، در شناخت «فعل غیراخلاقی» که زیربنای شناخت «ضابطه ماهوی جرم» است، به ملاک «فایده» متوسل می‌شود که شکافی جدی بین مقام نظر و عمل در اوست.