نقد و تحلیل روایات «الانزع البطین» در جوامع روایی فریقین

در بیشتر آثاری که توسط بزرگان اهل سنت حول شخصیت امیرالمومنین علی (ع) به رشته تحریر درآمده، قسمتی به ویژگی های ظاهری آن حضرت اختصاص یافته است. در این میان، آن حضرت فردی تاس با شکمی بزرگ توصیف شده است. البته الفاظ بیان شده در این زمینه، با هم متفاوتند و در برخی موارد حتی یکدیگر را نفی کرده و با هم تعارض دارند. نگارندگان در این نوشتار، ضمن واکاوی و نقد ویژگی های بیان شده، بر این اعتقاد هستند که اوصافی مانند: اصلع ، اجلح و عظیم البطن با هدف مذمت آن حضرت و جوسازی در مقابل دو صفت انزع و بطین که توسط رسول خدا (ص) به علی (ع) نسبت داده شده بود، رواج یافت. شایان ذکر است که دو صفت انزع و بطین در تمام روایات مسندی که از رسول خدا (ص) نقل گردیده با تفسیر خاص آن حضرت از این دو صفت نقل شده است.