مقایسۀ دو مفهوم امت وسط و قوم برگزیده بر مبنای قرآن کریم و عهدین

در قرآن کریم و عهدین، واژه‌هایی نزدیک به هم وجود دارد. یکی از این واژه‌ها امت وسط در قرآن کریم است که در عهدین با عنوان قوم برگزیده یاد شده است. جایگاه امت وسط در قرآن کریم و قوم برگزیده در عهدین، مسئلۀ اصلی این مقاله است. وجوه اشتراک و افتراق بین این دو واژه در این مقاله بررسی شده است. مطالعۀ انجام‌شده نشان می‌دهد که امت وسط در قرآن و روایات اسلامی و قوم برگزیده در عهدین، خاستگاه و کاربردهای مشترکی دارند، ازجمله اینکه در هر دو مورد، برتری و میانه‌روی مطرح می‌شود؛ اما در عین‌حال، حوزۀ کاربرد قوم وسط به‌مراتب بیشتر از قوم برگزیده است؛ به علت آن‌که در قرآن کریم، ‌در آیۀ 143 سورۀ بقره به امتیاز امت اسلامی بر سایر امت‌ها تصریح شده و کلمۀ «شاهداً» در این آیه به‌معنای ناظر و نمونه و گواه‌‌بودن است و شهادت امت اسلامی یعنی الگوشدن همه‌جانبۀ امت وسط بدون افراط و تفریط، درحالی‌که کلمۀ قوم برگزیده در قرآن به برتری‌دادن به‌وسیلۀ نازل‌کردن نعمت‌های دنیوی و ارسال رسل معنی شده و قوم برگزیده یا نظریۀ برگزیدگی در قوم یهود، ایده‌ای اساسی در تاریخ تفکر یهود است. ایدۀ برگزیدگی در بخش‌های متون مقدس کتاب یهود شرح و بسط یافته و دچار توسع و تطور معنایی شده است؛ زیرا برگزیدگی زمانی بر انسانی یهودی تطبیق دارد که بعد از آنکه خدا وظیفه‌ای برایش مقرر کرد، او در انجام وظایف کوشا باشد.

comparing the two concepts of the middle ummah and the chosen people based on the holy qur’an and the two testaments

there are words that are close to each other in the holy qur’an and the two testaments. one of these words is the middle ummah in the holy qur’an, which is mentioned in the two testaments as the chosen people. the position of the middle ummah in the holy qur’an and the chosen people in the two testaments is the main issue of this article. the similarities and differences between these two words are examined in this article. the study shows that the middle ummah in the qur’an and islamic traditions and the chosen people in the two testaments have common origins and uses, including that in both cases, superiority and moderation are mentioned; but at the same time, the scope of application of the middle ummah is much wider than that of the chosen people; because in the holy qur’an, in verse 143 of surah al-baqarah, the superiority of the islamic ummah over other nations is emphasized, and the word shāhid (witness) in this verse means being an observer, an example, and a witness; and the testimony of the islamic ummah means being a comprehensive role model for the middle ummah without extremism and shortness, while the word chosen people in the qur’an means giving superiority by sending down worldly blessings and sending prophets; and the chosen people or the theory of election in the jewish nation is a fundamental idea in the history of jewish thought. the idea of ​​election has been explained and expanded in parts of the sacred texts of the jewish book and has undergone semantic expansion and evolution; because election applies to a jewish person when, after god has assigned a duty to him, he is diligent in carrying out his duties.