مقایسه ویژگی های سبکی جمله های اسمیه و فعلیه ترجمه های قرآن مکارم شیرازی و خرمشاهی براساس الگوی ترجمۀ کشف الاسرار در جزء 29 و 30

قرآن کتابی آسمانی است که برای دست یابی به حقایق آن تا کنون صدها ترجمه با روش ها و سبک های متفاوت برای آن نوشته اند. برای این منظور در این مقاله سعی شده تا با تحلیل زبان شناختی ترجمه های معاصر قرآن از مکارم شیرازی و خرمشاهی و بررسی روش ها و اسلوب ها در ترجمه های مذکور و مقایسۀ ویژگی های سبکی و نثری آن ها بر اساس الگوی ترجمۀ کشف الاسرار که از گنجینه های گران قدر زبان و ادب فارسی محسوب می شود و نثری سلیس و شیوا دارد، به بهترین شیوه و اسلوب در بین این ترجمه ها دست یافت. بر این اساس ترجمه های مذکور توصیف و تحلیل شده و از منظر معناشناسی و در سطح زبان شناختی بررسی و تشریح شده اند که با توجه به بررسی‌های صورت پذیرفته می توان گفت مترجمان مذکور در برگردان آیات قرآنی سبک خاص و یکنواختی را دنبال نکرده اند. در اکثر موارد همانند کشف الاسرار جملات فعلیه را به صورت جمله فعلیه معنا کرده اند. اما در ترجمۀ جملات اسمیه که بیشتر برای تاکید مفاهیم و آموزه های قرآنی بکار می روند، مکارم شیرازی آن ها را برخلاف کشف‌الاسرار در اکثر موارد به صورت جملۀ فعلیه معنا کرده که تاکید کم تری دارند، در حالی که خرمشاهی جملات اسمیه را همانند کشف الاسرار در بیشتر موارد به صورت جملۀ اسمیه و تاکیدی معنا کرده و به کلام قرآن وفادار بوده است.

comparison of the stylistic features of the noun and verbal sentences of makarem shirazi and khorramshahi translations of the qur’an based on the model of the kashf al-asrār translation in sections 29 and 30

the qur’an is a heavenly book that hundreds of translations have been written for it with different methods and styles in order to reach its truths. for this purpose, in this article, an attempt has been made to analyze the contemporary translations of the qur’an by makarem shirazi and khorramshahi, and to examine the methods and styles in the aforementioned translations and compare their stylistic and prose characteristics. the basis of the translation model of kashf al-asrār, which is considered one of the precious treasures of persian language and literature and has clear and eloquent prose, was achieved in the best way and style among these translations. based on this, the mentioned translations have been described and analyzed from the perspective of semantics and at the linguistic level. according to the investigations, it can be said that the mentioned translators did not follow a specific and uniform style in translating the quranic verses. in most of the cases, like the discovery of secrets, the verbal sentences have been interpreted as a verbal sentence. however, in the translation of noun sentences, which are mostly used to emphasize quranic concepts and teachings, makarem shirazi interpreted them in the form of verbal sentences, unlike kashf al-asrār, in most cases, which have less emphasis, while khorramshahi interpreted noun sentences as kashf al-asrār in most cases as noun and emphatic sentences and was faithful to the words of the qur’an.