ضوابط حاکم بر ارتباطات بصری با توجه به آیه 30 سوره نور

در فرایند ارتباطات، ارتباط غیرکلامی نقش و اعتبار ویژه‌ دارد. امروزه جایگاه این نوع از ارتباطات بیش از گذشته مورد توجه و تدقیق اندیشمندان قرار گرفته است. در میان انواع ارتباطات غیرکلامی، چشم‌ها بیش از سایر بخش‌های چهره در نقل و انتقال مفاهیم دارای اهمیت هستند. فهم و شناخت نظر دین در مورد مهمترین نوع تعامل در جامعه انسانی یعنی نگاه بین مرد و زن نامحرم لازم و ضروری است؛ خصوصاً در شرایط فعلی که رسانه‌ها سعی بلیغ در عادی‌سازی روابط بین نامحرمان دارند. در این مقاله مهم‌ترین مستند نگاه بین غیر همجنسان نامحرم یعنی آیه 30 نور بررسی شده نظرات اندیشمندان و علمای لغت حول کلمه محوری آیه یعنی غض تبیین شده است. از آنجا که تعیین ضوابط و بایدها و نبایدهای حاکم بر ارتباط غیر کلامی نگاه، در نظرات فقها قابل پیگیری است. آراء بزرگان این حوزه تحقیق و مطرح شده است.

rules of visual communication according to verse 30 of surah nūr

in the process of communication, non-verbal communication has a special role and validity. today, the position of this type of communication has been more attention and scrutinized by scholars than in the past. among the types of non-verbal communication, eyes are more important than other parts of the face in transferring concepts. it is necessary to understand and recognize the religion’s opinion about the most important type of interaction in human society, that is, the gaze between a male and a non-maḥram woman; especially in the current situation where the media is making lots of effort to normalize relations between non-maḥram people. in this article, the most important document on the gaze between non-homosexuals, i.e. verse 30 of nūr, is examined; and the opinions of thinkers and lexicographers have been explained about the central word of the verse, which is ghaḍ. since determining the rules and dos and don’ts of non-verbal communication of gaze can be followed in the opinions of jurists, therefore the opinions of elders in this field have been researched and presented.