واکاوی جواز شرعی وقف پول

یکی از مسایل اختلافی در موضوع وقف، بحث از جواز یا عدم جواز وقف پول است. در این خصوص دیدگاههایی از عدم جواز، تردید در جواز، جواز به صورت مشروط و جواز بدون قید و شرط در بین فقهای شیعه وجود دارد. این اختلاف در بین فقهای مذاهب چهارگانه اهل سنت نیز کم و بیش وجود دارد. مخالفان جواز و نیز تردیدکنندگان، عقیده خود را بر این دلیل استوار کرده‌اند که در وقف پول، عین آن باقی نمانده بلکه در مسیر اضمحلال قرار می‌گیرد و در نتیجه منفعتی بر چنین وقفی مترتب نخواهد بود. در مقابل موافقان جواز معتقد به حفظ عین موقوفه بوده و وقف پول را با فرض انتفاع مستمر موقوف‌علیهم بلامانع اعلام کرده‌اند. مستند عقیده موافقان، وجود روایاتی است که ناظر برحفظ عین موقوفه و بلکه مالیت و ارزش ذاتی آن است، همانگونه که در قرض‌الحسنه و عاریه، اصل بر بقای عین نقدینگی و استرداد آن به صاحبان اموال است.

Investigating the Sharīʿah Legality of Endowment of Money

One of the controversial issues in the issue of endowment is the discussion of the permissibility or nonpermissibility of endowment of money. In this regard, there are views of nonpermissibility, doubt in permission, conditional permission and unconditional permission among Shia jurists. This difference exists more or less among the jurists of the four Sunni Sects. Opponents of permissibility as well as doubters have based their view on the reason that in the endowment of money, the money itself does not remain, but is on the path to decay; and as a result, there will be no benefit from such an endowment. On the other hand, the proponents of permissibility believe in maintaining the origin of endowment money and have declared the endowment of money as unimpeded with the assumption of continuous benefit of those to whom it is endowment. Supporters cite some narratives, which is about preserving the object of endowment, but rather its property and its real value, as in Qarḍ alḤasnah and ʿArīyah (loan), the principle is the survival of the object of liquidity and its return to the owners of the property.