بررسی فضایل علوی(ع) در معراج پیامبر اکرم(ص)

معراج پیامبر اکرم (ص) سیروسفری مادی و معنوی از زمین تا مافوق آسمان‌های هفتگانه یعنی مقام قرب «او ادنی» است و هدف اصلی آن به استناد آیه‌ی اول سوره «الاسراء» و آیه‌ی هجدهم سوره «النجم» تماشای گزیده‌ای از آیات بزرگ الهی است. پیامبر اکرم (ص) در این سیر با مجموعه بزرگ و متنوعی از موضوعات و مشاهدات ازجمله دیدار با پیامبران و فرشتگان، طوبی و سدره المنتهی، بهشت و جهنم و... مواجه می‌شوند. در این میان ازآنجاکه بخش عظیمی از ظرفیت معراج نبوی صرف نمایش و بیان فضائل علوی گردیده است؛ پژوهش حاضر ضمن استخراج این فضائل از روایات مرتبط با معراج به شیوه پژوهش کیفی و بررسی اطلاعات گردآوری‌شده به «روش توصیفی تحلیلی» آن‌ها را ازلحاظ کیفیت بیان، به سه بخش بیانات، مکتوبات و تجلیات تقسیم نموده و به سبب اولویت نوع ارتباطشان به سه بخش ارتباط باخدا، ارتباط با پیامبر(ص) و ارتباط با خلق تقسیم کرده است. بدین ترتیب باوجود اهمیت فراوان و نیز کمیت و کیفیت فوق‌العاده این فضائل، نتیجه به‌دست‌آمده نشان داد که یکی از مهم‌ترین اهداف معراج پیامبر اکرم (ص)، تبیین و تبلیغ این فضائل و مقامات است و به‌طورکلی این ابلاغ از ارکان اصلی معراج به شمار می‌آید. این پژوهش در انتها به شرح یکی از آن فضائل یعنی لقب «امیرالمومنین ع» برای حضرت علی (ع) پرداخت. لقب «امیرالمومنین (ع)» منحصربه‌فرد بوده و نسبت به سایر القاب حضرت از جامعیت نسبی برخوردار است. هم‌چنین می‌تواند دال بر ولایت علوی و خلافت بلافصل ایشان باشد.

Examining the Virtues of ʿAlawī (as) in the Ascension of the Holy Prophet (pbuh)

The ascension of the Holy Prophet (pbuh) is the material and spiritual journey from the earth to the the beyond of seven heavens, which means the position of nearness or even closer . And its main purpose is to look at a selection of great divine verses based on the first verse of Surah alʾIsr aacute; and the eighteenth verse of Surah alNajm. In this journey, the Holy Prophet (pbuh) encountered a large and diverse set of topics and observations, including meetings with prophets and angels, Ṭūb aacute; and Sidratul Muntah aacute;, Heaven and Hell, etc. In the meantime, since a huge part of the capacity of the prophetic ascension has been spent on showing and expressing ʿAlawī virtues; the research, while extracting these virtues from the narratives related to the ascension in the qualitative research method and examining the information collected by the descriptive and analytical method, divided them into three parts in terms of the quality of expression: Statements, letters and manifestations; and because of the priority of their type of communication, it has been divided into three parts: Communication with Allah the Almighty, communication with the Prophet (pbuh), and communication with people. In this way, despite the great importance as well as the extraordinary quantity and quality of these virtues, the obtained result showed that one of the most important purposes of the ascension of the Holy Prophet (pbuh) is to explain and propagate these virtues and authorities, and in general, the delivery of this message is considered one of the main pillars of the ascension. At the end, this research explained one of those virtues, namely, the title of Amīr alMu #39;minīn for Imām Ali (as). The title of Amīr alMu #39;minīn is unique and relatively comprehensive compared to other titles of the Imām (as), it can also be an indication of ʿAlawī #39;s authority and their immediate caliphate.