تبیین مولفه‌های موثر در ارتباط‌سنجی دو سوره اذائیه «المنافقون و النصر» با رویکرد تحلیل معنایی و روایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین دو سوره اذائیه »المنافقون و النصر « و با رویکرد تحلیل معنایی و روایی، به تطبیق ابعاد و مولفه های موثر در تحلیل معنایی و مضمونی این دو سوره پرداخته است. علی رغم شروع هر دو سوره با »اذا «ی ظرفیّه شرطیّه، به نظر می رسد که به دلیل تفاوت در ساختار شکلی و محتوایی آیات این دو سوره، ارتباط معناداری بین آ ن ها مطرح نباشد. در حالی که با تطبیق مهمترین ابعاد تحلیل معنایی و مضمونی و نیز با استناد به قرینه سیاق آیات این دو سوره نسبت به یکدیگر و نهایتاً با تمسک به پشتوانه روایی معصومین (ع) به عنوان مولفه های مهم ارتباط سنجی، می توان به وجوه اشتراک و ارتباط معنادار مضمونی بین این دو سوره دست یافت. بر این اساس، محوریت مشترک در ارتباط معناییِ مضمونی و روایی این دو سوره، قطعیت تحقق وعده الهی در نصرت و فتح نهایی و ثبوت عزت الهی برای مومنان (در سوره النصر) و زوال منافقان و مخالفان دین (در سوره المنافقون) است که در اعتقاد به ولایت پذیری متجلّی می گردد.

An Explanation of the Effective Components in Evaluating the Relationship between the Two Izāiyyah Surahs “al-Munāfiqun and al-Nasr” Using Semantic Analysis and Narrational Analysis Approach

Aiming to investigate the relationship between the two izāiyyah surahs ldquo;alMunāfiqun and alNasr rdquo; using semantic analysis and narrational analysis approach, the present study compares the effective dimensions and components in the semantic and thematic analyses of these two surahs. Although both surahs begin with the contextualconditional ldquo;izā rdquo;, it seems that, due to the difference in the form and content of the verses of these two surahs, there is no significant relationship between them. However, the commonalities and thematic meaningful relationship between these two surahs can be discovered by comparing the most important dimensions of semantic and thematic analyses, referring to the context similarity of the verses of these two surahs and finally by relying on the narrations from the Infallibles (a.s.) as the important components of relationship evaluation. Accordingly, the common axis in the thematicsemantic and narrational relationship between these two surahs is the certainty of the fulfillment of the divine promise in final assistance and victory and the demonstration of divine honor for the believers (in Surah alNasr) and the decline of hypocrites and opponents of religion (in Surah alMunāfiqun), which are manifested in accepting welāyah