بازشناسی مفهوم نبوت و برخی از لوازم و توابع آن در قرآن کریم و عهد عتیق

نبی از ریشه نبا به معنی خبرآورنده و نبوت به ضم نون جایگاهی همراه با علو شان و مرتبتی والاست. نبوت در قرآن کریم شامل مردانی است که واجد صفات بارز و واسطه فیض الهی می باشند. این مسئولیت در عهد عتیق برعهده زنان و مردانی است که از نظر روحانی برتر از سطح مردم عصر خود بودند. مقاله حاضر در سه بخش تدوین شده است. مفهوم نبوت و لوازم و توابع آن در دو کتاب قرآن کریم و عهد عتیق به تفکیک تشریح، و در بخش سوم مورد تحلیل و بررسی تطبیقی قرار گرفته است. در بررسی مفهوم نبوت در دو کتاب مقدس، مشخص گردید که وجوه اشتراک در شخصیت و سیره پیامبران بیش از وجوه افتراق است. موارد اختلافی متاثر از مراتب و شرایط عصر پیامبران و نیز ناشی از برداشت پیروان آنان می‌باشد. ارایه تصویری متناقض در ساختار شخصیتی پیامبران که در برخی موارد در عهد عتیق مشاهده می شود، محل تامل و صرفاً از سوی پیروان و معاندان، بر کتاب مقدس تحمیل شده است. طبعاً تقویت وجوه مشترک در احکام، شریعت و مفهوم نبوت، بستری مناسب برای مطالعات تطبیقی و هم زیستی و تعامل بیشتر پیروان دوکتاب مقدس است.

The Recognition of the Concept of Nubuwwat and some of its Requisites and Functions in the Holy Quran and the Old Testament

The term nabi from the root of naba rsquo; means informer, and nubuwwat refers to a position with high dignity and high rank. In the holy Quran, nubuwwat encompasses men who have prominent attributes and are the mediator of divine grace. In the Old Testament, this responsibility rests with men and women who are spiritually superior to the people of their time. The present article is organized in three parts. In the first two parts, the concept of nubuwwat and its requisites and functions in the holy Quran and the Old Testament are explained separately, and it is comparatively analyzed and examined in the third part. Examining the concept of nubuwwat in these two holy books, it was revealed that the commonalities in the personality and conduct of the prophets are more than the differences. The disparities have resulted from the ranks of the prophets and the conditions of their time, as well as the perceptions of their followers. The paradoxical picture of the personality structure of the prophets, which is sometimes seen in the Old Testament, needs to be scrutinized and has been inserted into it by the followers and adversaries. Naturally, strengthening the commonalities in the rulings, the Sharichr('39')ah and the concept of nubuwwat is a good platform for comparative studies, coexistence and greater interaction between the followers of the two holy books.